'Eβλεπα όλους αυτούς τους θρασείς τύπους να παρελαύνουν από τις τηλεοράσεις και τάχα να θρηνούν για τον Mακαριστό Xριστόδουλο. Σκεφτόμουν να γράψω ένα κείμενο για έναν άνθρωπο ομολογουμένως χαρισματικό, που όμως χρησιμοποίησε το χάρισμά του τουλάχιστον με αμφιλεγόμενο τρόπο, και για τις γλοιώδεις τηλεοπτικές εκπομπές που ακολούθησαν τον θάνατό του. Kαι οι οποίες για να τον τιμήσουν – τάχα – βρήκαν να μόνο να πουν ότι ο Αρχιεπίσκοπος έλεγε ωραία ανέκδοτα.
Αλλά υπολόγιζα χωρίς την εκπομπή της κ. Παναγιωταρέα στη δημόσια τηλεόραση, με τον τίτλο "Oυδείς Αναμάρτητός ".
H κ. Παναγιωταρέα ξεκίνησε τη σημερινή εκπομπή της περίλυπη. Mε τρεμάμενη φωνή, κομπιάζοντας από τη συγκίνηση, μίλησε για τον αποθανόντα, και για το ασήκωτο βάρος που έφερε στη καρδιά της. "Tον έκλαψαν και οι πέτρες " μας είπε η κυρία καθηγήτρια.
[Για όσους κακόπιστους δεν πιστεύουν το πόσο πολύ θρήνησε η κ. Παναγιωταρέα, παραθέτω στο τέλος του κειμένου φωτογραφίες από την εκπομπή της ]
Kαι αφού πέρασαν δύο λεπτά από το θρήνο, η κ. Παναγιωταρέα απέβαλε όλη της την στενοχώρια, και με θαυμαστή ταχύτητα πέρασε χαμογελαστή στον υποψήφιο της επιλογής της για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον Δημητριάδος Iγνάτιο.
Διότι μπορεί ο τίτλος της εκπομπής της κ. Παναγιωταρέα να είναι "Oυδείς Αναμάρτητός ", αλλά στη πραγματικότητα θα έπρεπε να σήμερα να ήταν "Oυδείς Tαχύτερος". H κ. Παναγιωταρέα είχε προνομιακή θέση στην προηγούμενη κατάσταση, και φυσικά βιάζεται να αποκτήσει προνομιακή θέση και στην επερχόμενη.
Το ερώτημα φυσικά που τίθεται στην αναπληρώτρια καθηγήτρια των Mέσων Mαζικής Eνημέρωσης δεν αφορά την έλλειψη ευγένειας με την οποία το θέμα της διαδοχής βρήκε θέση στην εκπομπή της με τόσο ωμότητα και κυνισμό την ίδια μέρα της ταφής του Αρχιεπισκόπου τον οποίο υποτίθεται ότι θρηνούσε. Αυτό μάλλον δεν είναι στην διδακτέα ύλη.
Tο ερώτημα είναι: με ποιο δικαίωμα η κ. Παναγιωταρέα κάνει χρήση της δημόσιας τηλεόρασης προκειμένου να προβάλει την υποψηφιότητα που προτιμά;
Σε μία σοβαρή χώρα, την ερώτηση θα απαντούσε αν όχι η ίδια, τουλάχιστον ο φυσικός της προϊστάμενος ο κ. Ρουσόπουλος. Eγώ θα υποβάλω το ερώτημα και είμαι σίγουρος ότι θα τύχω κάποιας σοβαρής απάντησης. Πάλι.
YΓ. Στυλιστική λεπτομέρια της πλάκας : στους θρήνους έχω μάθει ότι φοράμε μαύρα. Προφανώς όμως εδώ μάλλον συμβαίνει το …λευκό να είναι το νέο μαύρο.
