Για την επέτειο του Πολυτεχνείου αύριο, αφιερώνω στις φίλες και τους φίλους που περνάνε από εδώ το υπέροχο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου.
ΥΓ. Ότι και να γράψεις, ένας ποιητής-τραγουδοποιός σαν τον Διονύση το λέει καλύτερα...
ΥΓ.1 (Αν έχετε τον υπολογιστή συνδεδεμένο με ηχεία η εκτέλεση ακούγεται υπέροχα)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Δεν χρειάζεται να γράψει κανείς πολλά. Τις μέρες αυτές, τα τραγούδια βοηθούν να συγκινηθούμε και να θυμηθούμε. Γειά χαρά.
Καταπληκτικο φίλε.
Και ας με έχει πονέσει πολλές φορές ο Νιόνιος...
Υ.Γ. καταπληκτικός κι ο Λάντσιας...
Αν είναι έστω και μια φορά το χρόνο να θυμόμαστε την ευαισθησία μας, χωμένη όλο τον υπόλοιπο χρόνο κάπου στο συρτάρι με τις κάλτσες, και να αφήνουμε να μας "μιλήσουν" τραγούδια όπως αυτό, άξιζε τον κόπο το Πολυτεχνείο.
Αγαπητοί φίλοι,
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους όσους ήταν παρόντες στο Πολυτεχνείο μέσα, σε όσους ήταν γύρω από αυτό, σε όσους στείλαν τρόφιμα και δεν πήγαν, σε όσους είχαν ακόμα και την σκέψη τους εκεί....
Σε όλους εκείνους, γιατί χάρη σε αυτούς, σήμερα έχω την δυνατότητα και γράφω την άποψή μου σε ένα blog ενός άλλου "φίλου", που το πιο πιθανό είναι να μην γνωρίσω ποτέ από κοντά, αλλά σίγουρα τον "συναντώ" μέσα από αυτές τις γραμμές.
Οι εποχές άλλαξαν, παρόλα αυτά γύρω μας υπάρχουν διάφορες "δικτατορίες" που χρειάζονται την δύναμη όλων μας για να φύγουν... Τίποτα δεν είναι δικό μας μέχρι να το διεκδικήσουμε... Πολλές φορές και το δικαίωμα του λόγου είναι χαμένο μέσα σε διάφορα τερτίπια του "πολιτισμού" μας...
Οι εποχές άλλαξαν... Ας κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην γίνουμε σαν εκείνους που απλά λένε τι θα έπρεπε να γίνει, και ΠΟΤΕ δεν κάνουν κάτι για αυτό...
Με τις υγείες μας.
Κωνσταντίνος-Zero
Afta ta tragoudia kai afta ta gegonota prepei na ta thimountai merikoi merikoi, pou lene tous foithtes pou diadhlwnoun alhtes.
Kai tote tous legan alhtes kai tote dhmosiografoi sthnan ekpompes me foithtes (lege me Mastorakh).
Afta ta gegonota prepei na ta thimomaste... Giati h istoria anakyklwnetai...
Επειδή ότι και να γράψεις, ένας ποιητής το λέει καλύτερα...
"Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
.....
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!"
Τάσος Λειβαδίτης
http://thekatantia.blogspot.com/2007/11/blog-post_964.html
επιτέλους και ένας ιμπεριαλιστής που παραδέχεται το φασισμό της υπερδύναμης...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=23950872
μπράβο στον εμπνευστή του μπλόγκ
Θεανώ
Ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να πικραθεί ούτε από τον Nιόνιο, ούτε από τον Θεοδωράκη. Ποτέ δεν θα ήταν δυνατό να γίνει κάτι τέτοιο. Διότι και οι δύο γίγαντες της ελληνικής μουσικής άλλαξαν τη ζωή όλων μας – τη δική μου σίγουρα. Eίπαν και τραγούδησαν αυτά που είχαμε ανάγκη. Δεν είναι η χώρα, δεν είναι η ζωή μας ίδια μετά το δικό τους πέρασμα. Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που ακούω τη μουσική τους.
who knows why sometimes i make you cry..but do you feel alive without me........Damien asks in the rain..
Καλύτερα που δεν γράφεις κάτι.Έχουν γραφτεί όλα αλλά έχουν ειπωθεί ελάχιστα...
Οποιαδήποτε άλλη εκτέλεση κι αν έγινε... ωχριά!
thanx
To be a adroit benign being is to from a amiable of openness to the world, an gift to trust undeterminable things beyond your own manage, that can take you to be shattered in uncommonly exceptional circumstances on which you were not to blame. That says something very weighty thither the condition of the righteous passion: that it is based on a corporation in the up in the air and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a weed than like a prize, something kind of feeble, but whose very special beauty is inseparable from that fragility.
Advice in old age is foolish; for what can be more absurd than to increase our provisions for the road the nearer we approach to our journey's end.
[url=http://www.flukiest.com/b/chopardhappy]Watches[/url]
Watches
Post a Comment