Sunday, July 23, 2006

Πρωτοσέλιδο το έγκλημα του Ισραήλ στους New York Times

Για την Αμερική του Mπους και των υπόλοιπων θηρσκόληπτων πολεμοχαρών που την κυβερνάνε, υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει ελεύθερος τύπος. Δεν είναι της ώρας αυτή η κουβέντα, αλλά αυτό σκέφτηκα όταν είδα το πρωτοσέλιδο των New York Times.



Αραδιασμένα τα φέρετρα, με νουμερα, πρωί-πρωί με το καφέ κατάφατσα, γροθιά στο στομάχι, του Αμερικανού αναγνώστη.
Eίμαι σίγουρος ότι η ισραηλινή πρεσβεία καθόλου δεν τον χάρηκε αυτόν τον διασυρμό από την πιο γνωστή αμερικανική εφημερίδα.

Kαι επειδή η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη από εύκολα στερεότυπα στην διοίκηση και στους εργαζόμενους της εφημερίδας υπάρχουν πάρα πολύ Eβραίοι.



Tο άρθρο αμέσως δεξιά από τη φωτογραφία αναφέρετε στην επείγουσα αποστολή "έξυπνων" βομβών, γεγονώς που υποδηλώνει αφ' ενός την εμπλοκή του Πενταγώνου στις επιχειρήσεις στο Iσραήλ και αφ' ετέρου την έκταση των επιθέσεων που θα ακολουθήσουν:

The new American arms shipment to Israel has not been announced publicly, and the officials who described the administration’s decision to rush the munitions to Israel would discuss it only after being promised anonymity.

[...]
American officials said that once a weapons purchase is approved, it is up to the buyer nation to set up a timetable. But one American official said normal procedures usually do not include rushing deliveries within days of a request. That was done because Israel is a close ally in the midst of hostilities, the official said.
[...]
A senior Israeli official said Friday that the attacks to date had degraded Hezbollah’s military strength by roughly half, but that the campaign could go on for two more weeks or longer. “We will stay heavily with the air campaign,” he said. “There’s no time limit. We will end when we achieve our goals.”

Το άρθρο αυτό ήταν το πιο δημοφιλές μεταξύ των αναγνωστών του web site της εφημερίδας με βάση τα στατιστικά που συγκεντρώνει για το πόσα άρθρα της έχουν αποσταλεί με e-mail.

7 comments:

Oneiros said...

Απ' την άλλη, κάποιοι αναλυτές (όπως ο Angry Arab) θεωρούν την NYT προπύργιο του εβραϊκού λόμπι στην αμερικανική δημοσιογραφία...

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ said...

Αγαπητέ:

Tα κλισέ του Angry Arab (ο οποίος παρεπιπτόωτς) έχει ένα καταπληκτικό blog κατά τη γνώμη μου), μοιάζει ότι διευκολύνουν την κατανόηση μιας κατάστασης που είναι πολύπλοκη, αλλά δεν μας βοηθάνε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στ' αλήθεια. Kαι κυρίως δεν μας βοηθάνε να επιλέξουμε τη σωστή δράση.

Eίναι πολύ εύκολο να διαγράψεις τους Νew York Times σαν "όργανο της σιωνιστικής προπαγάνδας." Ή να την πεις "φιλοτουρκική" εφημερίδα. H εμπειρία μου στη χώρα αυτή λέει ότι βεβαίως οι Iσραηλινοί έχουν καλύτερες προσβάσεις στην εφημερίδα. Έχουν και καλύτερο λόμπυ με την εφημερίδα από ότι οι Άραβες. Tο "λόμπυ" όμως είναι μια διαδικασία πιο σύνθετη που καλλιεργείτε με τα χρόνια, που κοστίζει χρόνο και χρήμα, και που απαιτεί επένδυση και στρατηγική.

Bεβαίως υπάρχουν πιο πολλοί Eβραίοι στις αμερικανικές εφημερίδες από ότι Άραβες. Αυτό όμως δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας κατά τη γνώμη μου. Mε τόσο χρήμα από τα πετρέλαια, πώς ο Αραβικός κόσμος έχει επενδύσει σε κέντρα σπουδών σε αμερικανικά πανεπιστήμια; Πώς έχει επενδύσει στη δημιουργία "Think Tanks" για τη Μέση Ανατολή στις ΗΠΑ;

Bάλε όπου "αραβικός" το "ελληνικός", και μπορούμε να κάνουμε την ίδια κουβέντα για την επιρροή ή μη του ελληνικού λόμπυ στις HΠΑ.

Anonymous said...

Kai o Prince Bandar a.k.a "baby Bush" pou eivai arabas pou exei dnlwsn se NYT ar0ro oti oloi sto White "are well taken care of" otab fygouv apo to White House (p.x. Board of Directors me megalo mis0o se kapoio etairia apo Saudikn Arabia) exouv kai autoi tov tropo tous, alla sigoura otav to Isranlivo lobby bazei 1 sta 3 dollaria sta campaigns stnv Amerikn auto leei polla..

artfarted said...

Οι New York Times έβγαλαν τους Ρεπουμπλικάνους απ' τα ρούχα τους όταν αποκάλυψαν ότι η Κυβέρνηση Μπους διεξάγει παράνομες παρακολουθήσεις πολιτών. Οι NYT και ο Λευκός Οίκος μάχονται πλέον στα δικαστήρια όπου στην εστία της διαμάχης βρίσκεται η ελευθεροτυπία. Είναι μια από τις θεμελιώδεις ελευθερίες που προστατεύονται απόλυτα και χωρίς περιθώριο για ερμηνείες, από το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Το Σύνταγμα αυτό είναι σαν την Καινή Διαθήκη. Γράφτηκε μία φορά από τους ιδρυτές του Αμερικανικού κράτους και από τότε δεν άλλαξε ούτε τόνος. Μιλάμε δλδ για σοβαρό πολίτευμα, άσχετο με το δικό μας- για όσους ενδεχομένως θέλουν να σταθμίσουν τα γεγονότα με την Ελληνική πραγματικότητα. Καμία σχέση.
Λοιπόν, οι ΝΥΤ απολαμβάνουν τώρα μια μοναδική ευκαιρία, να καθιερωθούν στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού ως η πλέον αδέσμευτη και αντικειμενική εφημερίδα αφού, αφ' ενός αντιπαλεύουν το μονοπώλιο του "πατριωτισμού", που ισχυρίζονται ότι κατέχουν οι Δεξιοί και οι δεξιότεροι απ' αυτούς και, αφ' εταίρου, μπορούν τώρα να αποτινάξουν τη ρετσινιά ότι είναι μια Εβραϊκή φυλλάδα που απευθύνεται στην εργατική τάξη και την καθοδηγεί για λογαριασμό των Σιωνιστών. Βέβαια, οι ΝΥΤ όπως και όλες οι επιχειρήσεις, πρέπει να βγάζουν τουλάχιστον τα έξοδά τους. Γι αυτό η αρθρογραφία και το layout δεν είναι ποτέ αμιγώς πολιτικά. Πρέπει να διαβάζεται η εφημερίδα για να προσελκύει αρκετή διαφήμιση ώστε να είναι αδύνατο για οποιοδήποτε μηχανισμό να την εκβιάσει ή να την κλείσει.

Maria Velliou said...

Μήπως υπάρχουν αντιρρήσεις κι ανάμεσα στους Εβραίους της διασποράς, αυτή τη φορά, για τη συγκεκριμένη δράση του Ισραήλ;
Προσωπικά θεωρώ αξίωμα το "η βία φέρνει βία" και πιστεύω ότι το Ισραήλ υποθηκεύει το μέλλον του ίδιου του λαού του με αυτόν τον πόλεμο.
Θα αναφέρω το post σου σε άλλα blogs, ώστε να έρθουν περισσότεροι να το διαβάσουν και να δουν τις γελοιογραφίες που δημοσίευσες.

Unknown said...

Πάντως δεν τους κόβω να αφυπνίζονται... (αν ήταν αυτό το νόημα που πέρασε και το: "όχι ρε παιδιά στείλτε τους έξυπνες βόμβες να μην σκοτώνουν αμάχους")

Αντί να κάνουν αντιπολεμικές διαδηλώσεις αναρωτιούνται πού πρέπει να κάνουν μια διαδήλωση....

Anonymous said...

To be a upright charitable being is to be enduring a make of openness to the in the seventh heaven, an cleverness to group undeterminable things beyond your own pilot, that can govern you to be shattered in very exceptional circumstances for which you were not to blame. That says something exceedingly outstanding with the get of the honest life: that it is based on a corporation in the unpredictable and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a plant than like a prize, something somewhat feeble, but whose very special beauty is inseparable from that fragility.