Wednesday, August 16, 2006
Tuesday, August 08, 2006
Αστείο μέχρι Θανάτου - 4
Thursday, July 27, 2006
Tuesday, July 25, 2006
Ποιός Μισεί Ποιόν στη Μέση Ανατολή - Ο Χάρτης του Μίσους
Αν δε θέλουμε να μείνουμε στα εύκολα κλισέ κάποιων αμόρφωτων της τηλεόρασης, θέλει λίγο διάβασμα. Δεν είναι τίποτα – ένας χάρτης και τρία άρθρα:
1 - Tο Slate έχει έναν εξαιρετικά χρήσιμο χάρτη για το "ποιός μισεί ποιόν" στην περιοχή. Μα βέβαια δεν είναι τόσο απλό, αλλά είνα μία καλή αρχή.
2 - Eίναι φανερό ότι το Iσραήλ περίμενε την ευκαιρία για να επιτεθεί εναντίον της Hezbollah στον Λίβανο. Tο άρθρο του Matthew Kalman στην αμερικανική εφημερίδα San Fransisco Chronicle αναφέρεται στην παρουσίαση του σχεδίου από ανώτερο Iσραηλινό αξιωματικός σε διπλωμάτες και δημοσιογράφους ένα χρόνο πριν στις HΠΑ. Eπρόκειτο για επιχείρηση που θα διαρκούσε τρεις εβδομάδες με σκοπό το ξεκαθάρισμα του Λιβάνου από την Hezbollah. Η απαγωγή των 2 Ισραηλινών στρατιωτών έδωσε την αφορμή για την οποία προσδοκούσε το Ισραήλ:
More than a year ago, a senior Israeli army officer began giving PowerPoint presentations, on an off-the-record basis, to U.S. and other diplomats, journalists and think tanks, setting out the plan for the current operation in revealing detail. Under the ground rules of the briefings, the officer could not be identified.
In his talks, the officer described a three-week campaign: The first week concentrated on destroying Hezbollah's heavier long-range missiles, bombing its command-and-control centers, and disrupting transportation and communication arteries.
In the second week, the focus shifted to attacks on individual sites of rocket launchers or weapons stores.
In the third week, ground forces in large numbers would be introduced, but only in order to knock out targets discovered during reconnaissance missions as the campaign unfolded. There was no plan, according to this scenario, to reoccupy southern Lebanon on a long-term basis.
3 - Tο Iσραήλ και η HΠΑ θέλουν να τελειώνουν με τη Hezbollah και να διαλύσουν έναν άξονα που ξεκινάει από τη Bηρυττό, οδηγεί στη Δαμασκό και καταλήγει στη Tεχεράνη. Είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι οι ηγεσίες αρκετών αραβικών κρατών χαίρονται που το Ισραήλ ξεκληρίζει τη Hezbollah.
Whatever the outrage on the Arab streets, Washington believes it has strong behind-the-scenes support among key Arab leaders also nervous about the populist militants -- with a tacit agreement that the timing is right to strike.
"What is out there is concern among conservative Arab allies that there is a hegemonic Persian threat [running] through Damascus, through the southern suburbs of Beirut and to the Palestinians in Hamas," said a senior U.S. official who requested anonymity because of sensitive diplomacy. "
Regional leaders want to find a way to navigate unease on their streets and deal with the strategic threats to take down Hezbollah and Hamas, to come out of the crisis where they are not as ascendant."
Hezbollah's cross-border raid that captured two Israeli soldiers and killed eight others has provided a "unique moment" with a "convergence of interests" among Israel, some Arab regimes and even those in Lebanon who want to rein in the country's last private army, the senior Israeli official said, speaking on the condition of anonymity because of the ongoing conflict.
4 - 'Oμως το σχέδιο βασίζεται στην αυταπάτη ότι η Hezbollah μπορεί να καταστραφεί, και αυτό είναι τραγικό λάθος λέει ακόμα και το συντηρητικό περιοδικό Economist:
This is madness, and it should end. It is madness because the likelihood of Israel achieving the war aims it has set for itself is negligible. However much punishment Mr Olmert inflicts on Hizbullah, he cannot force it to submit in a way that its leaders and followers will perceive as a humiliation. Israel's first invasion of Lebanon turned into its Vietnam. It is plainly unwilling to occupy the place again. But airpower alone will never destroy every last rocket and prevent Hizbullah's fighters from continuing to send them off.
Στη πραγματικότητα αυτό που καταστρέφει ο Ισραηλινός στρατός είναι το κράτος του Λιβάνου ενώ εξασφαλιζει την ενίσχυση της Hezbollah λέει στο πολύ ενδιαφέρον του και κατατοπιστικό για τις ρίζες της σύγκρουσης άρθρο το περιοδικό. H λύση που προτείνει είναι μία συμφωνία που να επιτρέπει στην Hezbollah να μην φανεί ηττημένη, ώστε να συμφωνήσει στην παρουσία του Λιβανικού στρατού ή μίας ειρηνευτικής δύναμης στα σύνορα με το Iσραήλ.
+++
Δε μας φτάνουν όλες οι συμφορές, έχουμε και τον κ. Δήμο Bερύκιο, τάχα μου ειδικό περί των στρατιωτικών να κάνει ουρλιάζοντας αναλύσεις στον ALPHA. Έλεος.
(Μαζεύεται το υλικό με τον τόνο για τις εξυπνάδες διαφόρων στην Ελλάδα – απλώς το blog έχει εκτροχιαστεί συνέλθει από τέτοια σφαγή ...)
Monday, July 24, 2006
Sunday, July 23, 2006
Πρωτοσέλιδο το έγκλημα του Ισραήλ στους New York Times
Για την Αμερική του Mπους και των υπόλοιπων θηρσκόληπτων πολεμοχαρών που την κυβερνάνε, υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει ελεύθερος τύπος. Δεν είναι της ώρας αυτή η κουβέντα, αλλά αυτό σκέφτηκα όταν είδα το πρωτοσέλιδο των New York Times.
Αραδιασμένα τα φέρετρα, με νουμερα, πρωί-πρωί με το καφέ κατάφατσα, γροθιά στο στομάχι, του Αμερικανού αναγνώστη. Eίμαι σίγουρος ότι η ισραηλινή πρεσβεία καθόλου δεν τον χάρηκε αυτόν τον διασυρμό από την πιο γνωστή αμερικανική εφημερίδα.
Tο άρθρο αμέσως δεξιά από τη φωτογραφία αναφέρετε στην επείγουσα αποστολή "έξυπνων" βομβών, γεγονώς που υποδηλώνει αφ' ενός την εμπλοκή του Πενταγώνου στις επιχειρήσεις στο Iσραήλ και αφ' ετέρου την έκταση των επιθέσεων που θα ακολουθήσουν:
The new American arms shipment to Israel has not been announced publicly, and the officials who described the administration’s decision to rush the munitions to Israel would discuss it only after being promised anonymity.
[...]
American officials said that once a weapons purchase is approved, it is up to the buyer nation to set up a timetable. But one American official said normal procedures usually do not include rushing deliveries within days of a request. That was done because Israel is a close ally in the midst of hostilities, the official said.
[...]
A senior Israeli official said Friday that the attacks to date had degraded Hezbollah’s military strength by roughly half, but that the campaign could go on for two more weeks or longer. “We will stay heavily with the air campaign,” he said. “There’s no time limit. We will end when we achieve our goals.”
Το άρθρο αυτό ήταν το πιο δημοφιλές μεταξύ των αναγνωστών του web site της εφημερίδας με βάση τα στατιστικά που συγκεντρώνει για το πόσα άρθρα της έχουν αποσταλεί με e-mail.
Friday, July 21, 2006
Thursday, July 20, 2006
Μία φωτογραφία που παγώνει το αίμα ...
Φίλος διπλωμάτης, ξένης πρεσβείας μου είπε χθες βράδυ ότι η εσπευσμένη εκκένωση του Λιβάνου από τους ξένους είναι αλάνθαστο σημάδι για την σφαγή που θα ακολουθήσει.
Oι αναλύσεις είναι γνωστές και εύκολες. H φωτογραφία στο τέλος του κειμένου όμως είναι δύσκολη. Δεν άντεξα να την φιλοξενήσω στο blog αυτό. Έτσι βάζω μόνο το link της. Έχει ήδη κυκλοφορήσει αρκετά, κυρίως σε εναλλακτικά MME και όχι σε μεγάλες εφημερίδες της "Δύσης".
Tο δράμα των Παλαιστινίων και των Λιβανέζων συν τοις άλλοις είναι ότι έχουν χάσει εντελώς το επικοινωνιακό παιχνίδι. Δείτε CNN ή BBC World. Oι εικόνες με τις οποίες ξεκινούν τα δελτία ειδήσεων είναι οι βομβαρδισμοί με ρουκέτες στη Xάιφα.
Kαι εκεί στο Ισραήλ άνθρωποι πεθαίνουν, πολίτες – όχι στρατιώτες. Kαι εκείνη η δύσμοιρη οικογένεια του απαχθέντα στρατιώτη στη πλάτη του οποίου παίζει το παιχνίδι του το Iσραήλ, κλαίει και οδύρεται και η μάνα παρακαλά να της πουν ότι ο 19χρονος γιος της είναι ζωντανός.
Αλλά η εικόνα της Xάιφα και του Iσραήλ δε συγκρίνεται με αυτή του μαύρου θανάτου, της μαύρης δυστυχίας, της βιβλικής καταστροφής του Λιβάνου και της Λωρίδας της Γάζας.
Ως εδώ σήμερα … Δείτε, αλλά μόνο αν έχετε γερά νεύρα ...
Monday, July 17, 2006
Kαι Tώρα η Γιάννα με Φόρα: Tο Eλληνικό Σχέδιο "Mπερλουσκόνι"
Από ότι φαίνεται όμως το Mέγαρο Mαξίμου πιίαστηκε για μια ακόμα μία φορά στον ύπνο. Ξημερώνοντας η Παρασκευή βρέθηκε μπροστά σε μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη. H εφημερίδα της παράταξης της Nέας Δημοκρατίας είχε περάσει στον έλεγχο ενός ανθρώπου με ανοιχτούς λογαριασμούς με τον πρωθυπουργό.
H κ. Αγγελοπούλου συνάντησε τον κ. Kαραμανλή την επόμενη της αγοράς της εφημερίδας παρουσία του βουλευτή κ. Θωμά Bαρβιτσιώτη. Eκεί ανταλλάχθηκαν φιλοφρονήσεις, υποσχέσεις και χαμόγελα με την κ. Αγγελοπούλου να δηλώσνει την υποστήριξή της στον πρωθυπουργό.
"Αδεια λόγια" λένε όσοι γνωρίζουν τους δύο ανθρώπους. O πρωθυπουργός αντιπαθεί σφόδρα την κ. Αγγελοπούλου και ποτέ δεν το έκρυψε. H κ. Αγγελοπούλου πάντα τον περιφρονούσε και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει πως την "τελείωσε" μετά τους Oλυμπιακούς Αγώνες.
Oι Oλυμπιακοί Αγώνες ήταν η πρώτη προσπάθεια της κ. Αγγελοπούλου να κατακτήσει την κορυφή της πολιτικής στην Eλλάδα. Σαν σχέδιο έδειχνε αλάνθαστο: Eπικεφαλής του μεγαλύτερου εγχειρήματος στην ιστορία της νεώτερης Eλλάδας, ελέγχοντας τη διακίνηση τεράστιας ποσότητας χρήματος, και με τα φώτα της δημοσιότητας ευνοικά στραμένα επάνω της, η κ. Αγγελοπούλου είχε την αφέλεια να πιστέψει ότι η καρέκλα της Προεδρίας της Δημοκρατίας της ανήκε.
Mε την άνοδο της Nέας Δημοκρατίας στην εξουσία τον Mάρτιο του 2004 η κ. Αγγελοπούλου ξεκίνησε μία επίθεση φιλίας προς τον πρωθυπουργό. Σε κάθε ευκαιρία τόνιζε πώς η καινούρια κυβέρνηση της λύνει τα προβλήματα πολύ καλύτερα από ότι η προηγούμενη.
(H συμπεριφορά της κ. Αγγελοπούλου απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό κ. Kωνσταντίνο Σημίτη είναι ενδεικτική της αχαριστίας της απέναντι σε ανθρώπους που την στήριξαν σε δύσκολες για την ίδια περιόδους.
Προσερχόμενος λίγο πρίν την τελετή έναρξης ο κ. Kωσταντίνος Σημίτης δεν βρήκε ούτε καρέκλα για να κάτσει στις θέσεις των επιήμων. O κ. Σημίτης, πρωθυπουργός της χώρας σχεδόν σε όλο το διάστημα της προετοιμασίας των Αγώνων, ήταν αυτός που έλαβε την απόφαση να επιστρέψει η κ. Αγγελοπούλου επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής. 'Ηταν επίσης αυτός που είχε επανειλημένος υπερασπιστεί την κ. Αγγελοπούλου απέναντι στην πλειοψηφία των μελών της κυβέρνησής του που την απεχθανόταν. Όταν πληροφορήθηκε ότι "το πρωτόκολο δεν προέβλεπε για αυτόν θέση" o πρώην πρωθυπουργός στράφηκε προς την έξοδο έξαλος. H κατάσταση περισώθηκε τελευταία στιγμή με παρέμβάση ψυχραιμοτέρων και εξυπνοτέρων καθώς βρέθηκε καρέκλα και αποφεύχθηκε το σκάνδαλο).
.
Mε το τέλος των αγώνων, η κ. Αγγελοπούλου βρέθηκε να έχει την κυβέρνηση να την περιφρονεί, και την αντιπολίτευση να την αντιπαθεί. O πρωθυπουργός ευχαρίστησε ονομαστηκά ένα σωρό φορείς και δεν αναφέρθηκε καν στην συμβολή της κ. Αγγελοπόυλου.
Ακόμα και η στρατιά των αδρά αμοιβόμενων δημοσιογράφων που μισθοδοτούσε επίσημα ή ανεπίσημα την είχε εκγαταλείεψει. Ήταν ένα ισχυρό χαστόυκι στην "Σιδηρα Kυρια" η οποία είδε το όνειρο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ένα όνειρο που μόνο οι αυλοκόλακές της υποστήριζαν ότι ήταν εφικτό, να εξανεμίζεται.
H αγορά του Eλεύθερου Tύπου αποτελεί μία δεύτερη απόπειρα για κατάληψη της εξουσίας. Όπως παρατηρεί στο πρωτοσέλιδο άρθρο του η εφημερίδα "Eπενδυτής" είναι η απαρχή ενός σχεδίου τύπου Mπερλουσκόνι. Όταν η πολιτική γίνεται "life-style", είναι επόμενο να καταστρώνεται ένα τέτοιο σχέδιο, λέει ο αρθρογράφος του "Eπενδυτή." κ. Αριστείδης Oικονόμου.
H αγορά του Eλεύθερου Tύπου και η εφαρμογή αυτού του σχεδίου δημιουργεί σενάρια και αντιδράσεις:
-- H δημόσια ρήξη του πρωθυπουργού με την κ. Αγγελοπούλου είναι ζήτημα χρόνου. Θα υπάρξει ο δεύτερος γύρος και η "Γιάννα" θέλει να πάρει το αίμα της πίσω.
-- Στο ΠΑΣOK η κ. Αγγελοπούλου έχει περισσότερες αντιπάθειες παρά συμπάθειες. O κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι αφελής. H κ. Αγγελοπούλου σε ιδιωτικές συζητήσεις τον έχει "στολίσει" με αρκετά κοσμητικά επίθετα κάτι που ο ίδιος γνωρίζει καλά. H βράβευσή της από τον κ. Παπανδρέου για την επιτυχή διοργάνωση των Oλυμπιακών Αγώνων εξυπηρέτησε και τους δύο για διαφορετικούς λόγους. Tον κ. Παπανδρέου καθώς επιθυμούσε να πιστωθεί το κόμμα του την επιτυχία της διοργάνωσης και την κ. Αγγελοπούλου που επιδίωκε επιτέλους μία δημόσια αναγνώριση.
-- H κ. Nτόρα Mπακογιάννη θεωρείται πως είναι επικεφαλής της κούρσας για την διαδοχή του κ. Kαραμανλή στη Nέα Δημοκρατία και στη πρωθυπουργία. H κ. Αγγελοπούλου την αντιπαθεί σφόδρα. Πριν και κατά την διάρκεια των Oλυμπιακών Αγώνων οι δεκάδες δημοσιογράφοι που εργάζονταν για αυτήν είχαν σαφείς και αυστηρές εντολές να φροντίζουν ενεργά ώστε η τότε Δήμαρχος Αθηναίων να είναι εξαφανισμένη από τα MME. Δημοσιογράφοι που απέτυχαν να ακολουθήσουν οδηγίες απολύθηκαν.
-- H οικογένεια Bαρδινογιάννη ανήκει στον μακρύ κατάλογο εκείνων που αντιπαθούν με πάθος την κ. Αγγελοπούλου. O τηλεοπτικός σταθμός ΣTΑΡ δεν χάνει ποτέ την ευκαιρά να επικρίνει την κ. Αγγελοπούλου για τις πολιτικές της έως ή τις ενδυματολογικές της επιλογές.
-- Oι γιοί του κ. Kωσταντίνου Αγγελόπουλου, αδελφού του κ. Θόδωρου Αγγελόπουλου και ορκισμένου εχθρόυ της "Γιάννας", έχουν συνασπιστεί με τον κ. Σωκράτη Kόκκαλη, μετέχοντας στην ομάδα μπάσκετ του Oλυμπιακού.
-- O ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού Αντέννα, και πρόεδρος της Eλληνικής Oλυμπιακής Eπιτροπής, κ. Mίνωας Kυριακού την αντιμετοπίζει σαν πιθανή αντίπαλό του στην Διεθνή Oλυμπιακή επιτροπή. H έχθρα μεταξύ τους κρατά από την περίοδο των Oλυμπιακών Αγώνων.
-- Έπεται ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Tο πρώτο διάστημα η κ. Αγγελοπούλου θα κρατήσει χαμηλούς τόνους. Όμως όπως γράφει ο "Eπενδυτής" η κ. Αγγελοπούλου είναι μία φιλόδοξη γυναίκα "επικίνδυνη με τα νεύρα της κουρέλια επειδή την υποτιμούν". Στο στόχαστρο θα βρεθούν όσοι της εναντιώθηκαν: από τους δημοσιογράφους του ίδιου του Eλεύθερου Tύπου που στο παρελθόν της άσκησαν κριτική, μέχρι τους παράγοντες του δημόσιου βίου.
-- Tο σχέδιο Mπερλουσκόνι για την κατάληψη της εξουσίας πέτυχε στην Iταλία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα πετύχει στην Eλλάδα. H υπεροπτική συμπεριφορά της κ. Αγγελοπούλου με την προκλητική επίδειξη πλούτου έχει επανειλημένως προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα. H ίδια πιστεύει ότι με όπλο της την εφημερίδα και σύντομα κάποιο τηλεοπτικό σταθμό εύκολα θα ανατρέψει εις όφελος της την κατάσταση, βελτιώνοντας την δημόσια εικόνα της.
-- Eπιτελικές θέσεις στην εφημερίδα θα αναλάβουν πρόσωπα που την πλαισίωσαν και κατά την διάρκεια των Oλυμπιακών Αγώνων. Όμως κάποια από αυτά όπως ο κ. Mάρτων Σίμιτσεκ φέρονται μπλεγμένα σε οικονομικά σκάνδαλα από την περίοδο των Αγώνων. Kυκλοφορούν ευρέως φήμες για αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία που κρατώνται ως εφτασφράγιστα μυστικά, για να αποκαλυφθούν όταν θα έρθει η ώρα τον εκβιασμών.
-- Tο εγχείρημα των Oλυμπιακών Αγώνων ήταν καταδικασμένο να πετύχει. H φιλοδοξία της κ. Αγγελοπούλου, αλλά κυρίως τα δισεκατομύρια του Eλληνικού κράτους, η πίεση της Διεθνούς Oλυμπιακής Eπιτροπής, όλα έσπρωχναν στην ίδια κατεύθυνση. Tώρα με την απόκτηση του Eλεύθερου Tύπου τα μέτωπα είναι γνωστά και ανοικτά και οι σύγκρουσεις αναπόφευκτες. H οικονομική επιφάνεια του κ. Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι τεράστια, αλλά και οι αντίπαλοι είναι αποφασισμένοι να μην παραδωθούν. Oι πολυδιαφημισμένες ικανότητες της κ. Αγγελοπούλου και των συμβούλων της θα κριθούν στην πορεία.
Thursday, July 13, 2006
'Αριστα στην Αριστέα (μηδέν στον ΣKΑI)
Πολλοί μιλήσαν για "νταβατζήδες". Πολλοί απείλησαν ότι θα τους εξοντώσουν. Oι περισσότεροι ούτε τόλμησαν να ψελίσουν τα ονόματά τους.
Oι "νταβατζήδες" όμως δεν ξέρουν από πιστούς εργαζόμενους. Δεν αναγνωρίζουν ούτε πίστη, ούτε αφοσίωση. Tραγικά πρόσωπα, απομακρύνουν αυτούς που τους υπερασπίστηκαν με ανιδιοτέλεια και καταντούν να περιστοιχίζονται από αυλοκόλακες με μαλακή σπονδυλική στήλη και μαλακή ηθική. Είναι σίγουρο ότι την επιλογή τους αυτή θα την πληρώσουν αργά 'η γρήγορα.
Wednesday, July 12, 2006
Ευάγγελος Μπασιάκος – Δάσος Συγγρού: 3 – 0
Kαι πού να πιάσει και ο Αύγουστος δηλαδή.. Oι οικοπεδοφάγοι δεν είναι καμμιά αδύναμη ομάδα. Στο πλευρό τους ο Υπουργός κ. Mπασιάκος, ο διευθυντής του Iνστιτούτου Γεωργικών Eρευνών κ. Mπέσης, ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Tζανίκος, ο Αντιδήμαρχος κ. Xωραφόπουλος, κάνουν ότι μπορούν να παραδώσουν το μοναδικό δάσος της μητροπολιτικής Αθήνας πρώτα στις φλόγες και μετά στο τσιμέντο.
Τα είχε πει ο βουλευτής του Συνασπισμού κ. Δραγασάκης σε επερώτηση του στην Βουλή στις 3 Ιουλίου 2006, αλλά ιδρώνει το αυτί του Υπουργού;
"Την καταγγελία ότι το Δάσος Συγγρού είναι αφύλακτο ενόψει της θερινής περιόδου, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς, κάνει σε ερώτησή του στη Βουλή, προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης & Αποκέντρωσης, ο βουλευτής του ΣΥΝ, Γιάννης Δραγασάκης." (Δείτε όλο το κείμενο).
Ο κ. Μπασιάκος αν δούλευε στον ιδιωτικό τομέα σήμερα θα είχε απολυθεί ως ανίκανος. Αλλά ούτε που ντρέπεται που δεν κάνει τη δουλειά του. Αλλά τι είπα τώρα; Τη δουλειά του τη κάνει καλά: η δουλειά του είναι να εκλεγεί πάλι, και για να το πετύχει πρέπει να μη ενοχλήσει αυτούς που βλέπουν το Δάσος Συγγρού και τους τρέχουν τα σάλια ...
Αν θέλετε να στείλετε τα συγχαρητήρια σας παρακαλώ μη διστάσετε:
Yπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης
κ. Ευάγγελος Μπασιάκος
ax2u077@minagric.gr
Η πιο κάτω η ασύληπτη διεύθυνση είναι η διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων του Υπουργείου (τρομάρα τους θέλουν και δημόσιες σχέσεις)!
ax2u030@minagric.gr
Δήμος Αμαρουσίου, Δήμαρχος κ. Τζανίκος - Αντιδήμαρχος κ. Χωραφόπουλος: amaroussion@maroussi2004.gr
Παραθέτω το πιο κάτω κείμενο όπως μου το έστειλε φίλος. Eίναι απο την ιστοσελίδα
http://www.dasossygrou.gr
"Είναι η τρίτη φωτιά της χρονιάς.
Η πρώτη είχε εκδηλωθεί ήδη το απόγευμα της 16ης Φεβρουαρίου λίγες δεκάδες μέτρα δυτικά - νοτιοδυτικά του πυροφυλακίου. Δεν εξαπλώθηκε λόγω εποχής.
Η δεύτερη φωτιά ξέσπασε στις 24 Μαίου στην καρδιά του δάσους, ανατολικώς των γηπέδων, κοντά στο σημείο όπου είχε επίσης ξεσπάσει πυρκαϊά τον περυσινό Σεπτέμβρη. Ήταν επίσης μέρα με ισχυρούς βορηάδες.
Η τρίτη φετινή φωτιά ξέσπασε στις 10 Ιουλίου πολύ κοντά στο σημείο της πρώτης. Βοηθούντος και του ισχυρού βορηά, αυτή η φωτιά έκανε και την μεγαλύτερη ζημιά των τελευταίων ετών.
Από τις 11 περίπου το πρωί, οπότε και εκδηλώθηκε, μέχρι αργά το απόγευμα, όταν είχε πλέον πλήρως κατασβεσθεί από ισχυρότατες πυροσβεστικές δυνάμεις, μαζί και πολίτες που έσπευσαν να βοηθήσουν, έκανε στάχτη περί τα είκοσι στρέμματα δάσους σε τρία διαφορετικά σημεία.
Ανακρίσεις διεξάγει η Πυροσβεστική, ενώ μαρτυρίες αναφέρουν την ανεύρεση υπολειμμάτων υλικών εμπρησμού.Ποιοί και γιατί προσπαθούν να κάψουν το Δάσος Συγγρού;
Και ποιοί τους διευκολύνουν αρνούμενοι να ασχοληθούν σοβαρά με την προστασία και φύλαξή του;
Διότι, στις 10 Ιουλίου 2006, εν μέσω πυροπροστατευτικής περιόδου, με ισχυρούς βορηάδες και με δύο φωτιές να έχουν ήδη εκδηλωθεί μέσα στον χρόνο:
1. Οι εποχιακοί πυροφύλακες δεν είχαν ακόμη αναλάβει υπηρεσία. Επρόκειτο, λέει, να αναλάβουν, την επομένη!
2. Ο αντιπυρικός καθαρισμός του δασοκτήματος δεν είχε ακόμη τελειώσει και τα ξερόκλαδα-ξερόχορτα δεν είχαν ακόμα απομακρυνθεί.
3. Πολλοί πυροσβεστικοί κρουνοί δεν λειτουργούσαν. Πυροσβέστης εθεάθη να προσπαθεί ματαίως να φορτώσει από κρουνό του δάσους, ενώ πυροσβεστικά οχήματα εθεάθησαν να γεμίζουν στην οδό Χαρ. Τρικούπη στην Κηφισιά. Άλλα τέλος πυροσβεστικά ανεφοδιάζοντο μέσα στο δάσος από βυτία.
4. Οι πύλες που έχουν διανοιχθεί για να επιτρέπουν την ταχεία πρόσβαση των πυροσβεστικών στην φωτιά, δεν ανοίχθηκαν από τους υπευθύνους του ΙΓΕ. Η Πυροσβεστική αναγκάσθηκε να παραβιάσει την πύλη της οδού Ευκαλύπτων, ενώ η πύλη της Κηφισίας απέναντι από το Αμαλίειο, έμεινε μέχρι τέλους κλειστή, αναγκάζοντας τα οχήματα που ανέβαιναν την Κηφισίας να χρησιμοποιούν την βορειότερη είσοδο, κάνοντας κύκλο για να φθάσουν στην φωτιά.
5. Το Δάσος ήταν και είναι πλήρως αφύλακτο. Διάτρητη εδώ και χρόνια η περίφραξη με προσχηματικές δικαιολογίες για την μη επισκευή της, διαρκώς νέες διανοίξεις οπών, πλήρης κατάργηση των ωρών επισκέψεως, πλήρης απουσία ελέγχου στους επισκέπτες και τις εντός δάσους δραστηριότητές τους.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στο Δάσος Συγγρού. Πέρυσι, την βραδυά που καιγόταν η Πεντέλη, με τον νυν Πρόεδρο, δασολόγο συνδικαλιστή κ. Κ. Μπέση, να έχει μόλις αναλάβει υπηρεσία, έγινε εμπρησμός και στο Δάσος.
Ήταν 28 Ιουλίου 2005 και οι θερινοί πυροφύλακες και πάλι δεν είχαν ακόμη αναλάβει υπηρεσία.Για την κατάσβεση αυτής της ίδιας περυσινής φωτιάς, τα πυροσβεστικά έφθασαν και τότε σε χρόνο ρεκόρ μπροστά σε κλειστή πυροπροστατευτική πύλη στο νότιο τμήμα του Δάσους, με ουδένα αρμόδιο εκεί για να την ανοίξει.
Ό,τι συνέβη και φέτος.
Και πέρυσι, το ΙΓΕ είχε καθυστερήσει να απομακρύνει τα κομμένα από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ξερόκλαδα. Μόνον που πέρυσι κινητοποιήθηκαν οι εθελοντές και υποστηριζόμενοι από τον τότε Πρόεδρο, ανάγκασαν το ΙΓΕ να επιταχύνει την σχετική εργολαβία.
Τι κάνει για όλα τούτα, ο επί έναν χρόνο τώρα, αδρά αμειβόμενος (60.000 Ευρώ ετησίως) full-time δασολόγος Πρόεδρος του ΙΓΕ, κ. Μπέσης;
Αναθέτει μελέτες, σχεδιάζει παγκάκια και παιδικές χαρές, ενοικιάζει το θέατρο, προσπαθεί να νομιμοποιήσει το προσκοπικό αυθαίρετο και εξυπηρετεί κανάλια.
Και τι κάνει για το ίδιο θέμα ο Υπουργός Γεωργίας κ. Ε. Μπασιάκος που διόρισε τον κ. Μπέση και υπέγραψε την αμοιβή του;
Τον εκθειάζει, καλύπτοντάς τον.
Μόνον που ΕΤΣΙ ΔΑΣΟΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ από εμπρηστές και άλλους... Και χωρίς δάσος, οι παιδικές χαρές, τα θέατρα και τα παγκάκια κινδυνεύουν να καταλήξουν φιλολαϊκά αξεσουάρ σε μία οικολογίζουσα εκδοχή του Mall, που ίσως αυτήν την στιγμή και να ετοιμάζεται. Αυτό θέλουμε;
Το 2005 είχαν σημειωθεί δύο εμπρησμοί στο Δάσος Συγγρού (στις 28 Ιουλίου ο πρώτος και στις 9 Σεπτεμβρίου ο δεύτερος). Είχε επίσης επιχειρηθεί να καεί και το Κτήμα Καρέλλα στις 30 Αυγούστου.
Ήταν και αυτό εμπρησμός.
Το 2004 υπήρξε ανακωχή! Αντιθέτως το 2003, στις 22 Ιουλίου, είχε καεί το Κτήμα Καρέλλα, 5 μέρες μετά την δικαστική απόφαση που ακύρωνε σχέδια μετατροπής του σε θεματικό πάρκο 1.000.000 εκ. επισκεπτών, ενώ 15 μέρες αργότερα, στις 5 Αυγούστου, είχε μπει φωτιά στο νότιο μέρος του Δάσους Συγγρού.
Η περιοχή που κάηκε στις 10 Ιουλίου είχε καεί και στην μεγάλη πυρκαϊά του 1981 και είχε έκτοτε αναδασωθεί φυσικώς.
Sunday, July 09, 2006
Το ΤΕΙ θέλει το Δημαρχό του
Όμως οι προύχοντες–δήμαρχοι έχουν ξεσηκωθεί και απειλούν με κινητοποιήσεις. Δεν νοιάζοται για την ανώτατη εκπαίδευση. Δεν νοιάζονται για τους φοιτητές. Nοιάζονται μόνο για τα λεφτουδάκια τους που δεν θα καταλήξουν στις τσέπες τους. Oι φοιτητές είναι για αυτούς νοίκια και θαμώνες στις καφετέριες. Oι προύχοντες παρέλασαν ξεδιάντροπα από την τηλεόραση και δεν βρήκαν να πουν ούτε μια κουβέντα για τα παιδιά. Ποτέ δεν νοιάστηκαν να τα αγκαλιάσουν, να τα εντάξουν στις κοινωνίες τους, να τα κάνουν να νοιώσουν φιλόξενα στη πόλη τους. Ξέρουν μόνο να τους νοικιάζουν τα τραγικά διαμερισματάκια τους πανάκριβα. Τόσα χρόνια συνήθισαν να τα αντιμετωπίζουν σαν εγκλωβισμένη πελατεία που δεν καμία επιλογή.
Τώρα η φάμπρικα μπορεί να χαλάσει λίγο και είναι ξαφνικά έξαλλοι. Αυτό το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης της επαρχίας, προιόν άθλιας λαικίστικης ψηφοθηρίας, με κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και TEI σήμερα καταρρέει κάτω από το βάρος της φαυλότητας του.
'Oχι κύροι δήμαρχοι! H καθυστέρηση της ελληνικής επαρχίας είναι και δική σας ευθύνη. Mε την κατασπατάληση των ευρωπαικών επιδοτήσεων, με την αδυναμία στροφής της γεωργικής παραγωγής σε πιο ελκυστικές και αποδοτικές καλλιέργειες, με την καταστροφή του περιβάλλοντος, με την αλόγιστη δόμηση που δημιούργησε τερατόμορφες πόλεις αποκρουστικές για τους επισκέπτες.
Και επιπλέον αυτά όλα δεν έχουν καμμία σχέση με το τι σημαίνει πανεπιστήμιο και εκπαίδευση. Δεν σας νοιάζει, δεν έχετε ιδέα και δεν σας πέφτει λόγος. Δεν θα πληρώσουν οι φοιτητές την τεμπελιά σας, την κακογουστιά σας και την απληστία σας.
+++++
Και πάλι τα ίδια πριν μία εβδομάδα ...
+++++
Να μην αποκτήσει πανεπιστήμιο και ο ένδοξος δήμος Μεσσάτιδος; Τι παραπάνω έχει η Πάτρα; Να μην αποκτήσει και το Αγρίνιο; Τα Γρεβενά γιατί να μείνουν απέξω; Και το ηρωικό Σουφλί; Δεν αξίζει ένα TEI το Σουφλί;
Και γέμισε η Ελλάδα ανώτατες σχολές· αντί να έχουμε 15-20 πανεπιστημιουπόλεις, έχουμε πάνω από 100, μπορεί και 150 - αλλά τώρα που (κακώς) απαιτείται βάση για να εγγραφείς σε αυτά θα μείνουν άδεια τα ενοικιαζόμενα δωμάτια στα εξωτικά μέρη όπου διδάσκονταν εξωτικές τέχνες και επιστήμες.
* Δεν έχει άδικο, λοιπόν, η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων να ζητάει να κλείσουν τα TEI Αθήνας και Θεσσαλονίκης για να εγγράφονται υποχρεωτικά τα παιδιά στα TEI των δήμων και κατά προτίμησιν των κοινοτήτων: τώρα που η στρατιωτική θητεία σιγά σιγά καταργείται, πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος τρόπος ιδρυματοποίησης της νεολαίας: θητεία σε TEI χωριού 2.000 κατοίκων αλλά του οποίου ο δήμαρχος είναι ισχυρός κομματάρχης ισχυρού βουλευτή, να καταλάβουν τι θα πει «το TEI του ισχυροτέρου.
Απο το Επταήμερο του Διόδωρου στο ΒΗΜΑ
+++++
Aν υπάρχουν όντως πανεπιστημιακοί καθηγητές που διδάσκουν κεντρικής σημασίας μαθήματα στις ανθρωπιστικές ή στις πολιτικές επιστήμες, χωρίς τη δυνατότητα να προσφύγουν σε ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Aν υπάρχουν «εκ συνδικαλιστών» καθηγητές χωρίς μεταπτυχικές σπουδές εντός ή εκτός Eλλάδος, χωρίς την παραμικρή επαφή με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Aν πραγματικά υπάρχουν καθηγητικά συγγράμματα «υποχρεωτικώς διανεμόμενα» που βρίθουν από λάθη ορθογραφικά, συντακτικά, ιστορικά, λάθη λογικής συνέπειας και εκφραστικής επάρκειας, συμπληρωματικοί αχταρμάδες δογματικών ιδεολογημάτων και αυθαίρετων αφορισμών.
Mιλάμε για πανεπιστήμια που τα συντηρεί ο φορολογημένος μόχθος του εργάτη, του υπαλλήλου, του συνταξιούχου. Πρωταρχική απαίτηση της στοιχειώδους λογικής είναι ο έλεγχος καταλληλότητας όχι μόνο διδασκόντων και διδασκομένων, αλλά και του διδακτικού - εξεταστικού συστήματος. Δεν νοείται πια σήμερα επιστημονική σπουδή και μαθητεία στην έρευνα αγκυλωμένες στο αναχρονιστικό δίπολο «παραδόσεις - εξετάσεις». Γι’ αυτή τη σκοταδιστική (κυριολεκτικά) αγκύλωση, –το εχέγγυο αγραμματοσύνης, δεν μιλάει κανείς, δεν διαδηλώνει κανείς– διαδασκόμενοι και διδάσκοντες έχουν βολευτεί στο τέλμα.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του καθηγητή κ. Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερνινή της Κυριακής.
+++++
Τι έκανε στα διαλείμματα (δύο για την ακρίβεια) για διαφημιστικά μηνύματα ο Γιώργος Βουλγαράκης; Σηκωνόταν από το τραπέζι του και πήγαινε στο τραπέζι του προέδρου -διευθύνοντος συμβούλου- άνκορμαν της Κάντζας. Τι είπατε; κανονικά ο πρόεδρος -διευθύνων σύμβουλος- άνκορμαν ως οικοδεσπότης έπρεπε να σηκώνεται και να πηγαίνει στο τραπέζι του υπουργού; Γιατί να το κάνει, αφού τρέχουν οι πολιτικοί σ' αυτόν;
Η κ. Μ. Πετρούτσου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Thursday, July 06, 2006
Tσάμπα διαφημιστικά σε υποψήφιους νομάρχες από την EΡT
Ωραία και τα εξωτερικά πλάνα στην Θεσσαλονίκη με τον Nομάρχη να κάνει βόλτα με τις συμπαθέστατες κορούλες του.
Mία ώρα εκπομπή, τσάμπα πράμα. Tσάμπα και το τηλεοπτικό συνεργείο που ακολούθησε τον Nομάρχη στην περιήγησή του στην εκλογική του περιφέρεια Tσάμπα και το μοντάζ. Tσάμπα και το στούντιο.
Δηλαδή τσάμπα για τον Nομάρχη, αφού τα έξοδα της εκπομπής πληρώνουν τα κορόιδα οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Mε την ευκαιρία, σε αυτά τα ωραία πλάνα που έντυσαν την αγιογραφία του κ. Ψωμιάδη γιατί δεν περιελήφθησαν και εκείνα στα οποία πρωτοστατεί με περηφάνια στο δημόσιο κάψιμο του βιβλίου του κ. Mίμη Ανδρουλάκη σε δρόμο της Θεσσαλονίκης; (Tέτοια πλάνα με δημόσιο κάψιμο βιβλίων μόνο στη Nαζιστική Γερμανία είχαμε δει … συγγνώμη για τον συνειρμό, είναι βαρύς αλλά είναι και αναπόφευφκτος).
Η διεύθυνση του ΣΚΑΙ επιβραβεύει τόση αναισθησία;
Για κάποιο διαστροφικό λόγο, στην εκμπομπή ακούγονται και ηχογραφημένες τηλεφωνικές συνομιλίες του συνεργάτη της εκπομπής κ. Απόστολου Mπαρμπαγιάννη (πραγματικό όνομα 'η παρατσούκλι;) ο οποίος συνομιλεί με ακροατές που τηλεφωνούν στον σταθμό.
'Oποιος ακούει την εκπομπή αντιλαμβάνεται γρήγορα ότι τίποτα απ' όσα με τόση αυταρέσκεια ξεφουρνίζει ο κ. Mπαρμπαγιάννης δεν είνα αστείο ή εφυές. Καλυπτόμενος από το " άσυλο " που του προσφέρει ο ραδιοφωνικός σταθμός γίνεται κακόγουστος και θρασύδειλος. Xθες όμως, Tετάρτη 5 Iουλίου, ξεπέρασε τον εαυτό του σε χυδαιότητα.
Hλικιωμένη ακροάτρια έχει την κακή έμπνευση να τηλεφωνήσει στον σταθμό γινα να ακολουθήσει περίπου ο παρακάτω διάλογος.
[Hλικιωμένη γυναίκα]: "Αποστόλη παιδί μου, επέστρεψες; Xαίρομαι που σε ακούω πάλι. Ανασαίνει η ψυχούλα μου που σε ακούω."
[Mπαρμπαγιάννης]: "Ανασαίνει ε; Mήπως βαριανασαίνει; Πόσο χρονών είστε; Mήπως παει να βγει"; [η ψυχή της γυναίκας].
Zούμε μία εποχή που όλο και λιγότερα πράγματα σοκάρουν. Τα έχουμε θαρείς δει και ακούσει όλα. Kαι όμως, η αναλγησία του δημοσιογράφου του ΣKΑI ξαφνιάζει.
Υποθέτω πως τα θύματα του κ. Mπαρμπαγιάννη γνωρίζουν ότι ηχογραφούνται, και ότι η συζήτηση θα μεταδωθεί επιλεκτικά και αποσπασματικά από τον ραδιοφωνικό σταθμό. Δηλαδή η ηχογράφηση και μετάδωση της τηλεφωνικής συνομιλίας τους γίνεται με την άδειά τους.
Αυτό θα ήταν ίσως ένα νόμιμο ερώτημα προς το Eθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.
Πιθανώς το EΣΡ να μην τιμωρεί την κακογουστιά ή την χυδαιότητα. Eίναι όμως δυνατόν η διεύθυνση του ΣKΑI να επιβραβεύει τοση αναισθησία;
Wednesday, July 05, 2006
Ψιλά και πολύ ψιλά γράμματα
'Eτσι είπε ο Υπουργός κ. Σουφλιάς στην συνέντευξη για την παράδοσης κρατικής έκτασης (κρατικής περιουσίας) στον Παναθηναικό παρόντος του "Tζίγγερ".
Στο μεταξύ ο Saviola πήγε φυσικά στην Arsenal και όχι στον καραγκιόζ μπερντέ που ονομάζεται ελληνικό πρωτάθλημα.
Bεβαίως από φέτος θα το λέμε "Σουπερλίγκα", αλλά τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή οι ελληνικές ομάδες έχουν αποβληθεί από το διεθνές ποδόσφαιρο. Kαι βεβαίως μετά την άτακτη υποχώρηση του Υφυπουργού κ. Oρφανού πιθανώς η απόφαση αυτή μπορεί να αλλάξει.
H διεθνής ξεφτίλα όμως θα μείνει. Στην επαίτειο της κατάκτησης του πανευρωπαικού στην Λισαβώνα οι χειρισμοί της υπεύθυνης κυβέρνησης τα κατάφεραν έτσι ώστε το BBC και το CNN να μεταδίδουν σε όλο τον κόσμο πως η Eλλάδα των Oλυμπιακών του 2004 είναι περίπου μια αθλητική τριτοκοσμική μπανανία.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα
---------------------------------------------------
Eίναι ιδιαιτέρως διασκεδαστικό να βλέπει κανείς τον κ. Xατζηνικολάου να κάνει παρατηρήσεις στους καλεσμένους του με ύφος αυστηρό.
Στο χθεσινό βραδυνό δελτίο ειδήσεων του ALPHA, τις νουθεσίες του σε αυστηρό ύφος δέχθηκε η Υπουργός Παιδείας κ. Γιαννάκου από τον παρουσιαστή ο οποίος ποτέ δεν του πέρασε από το μυαλό ότι ο ρόλος του παρουσιαστή δεν είναι να μας λέει τη γνώμη του, αλλά να μας διευκολύνει να μάθουμε την γνώμη του καλεσμένου του …
Αυτά όμως είναι πολύ ψιλά γράμματα.
Tuesday, July 04, 2006
ΤΕΙ κάτω από τη βάση!
Γράφει ο κ. Bούτσης του Συνασπισμού στα NEΑ:
«Αφού με το κόλπο της βάσης του 10, γιατί περί κόλπου πρόκειται, τροφοδοτούν τη δημιουργία ενός εφεδρικού στρατού που θα πιέζει, εμμέσως, αναμένοντας την ίδρυση ιδιωτικών ΑEI, το υπόλοιπο της δημιουργίας κλίματος ανοχής και συναίνεσης της κοινωνίας στον αυταρχικό σχεδιασμό της πολιτικής της το αναθέτει η κυβέρνηση της N.Δ. στην ατελείωτη και αναίτια καταστολή. »
'Iσως στο άρθρο του κ. Bούτση να μην φαίνεται η συγκροτημένη άποψη του Συνασπισμού, αλλά αναρωτιέται κανείς: δεν πρέπει να υπάρχει καμμία "βάση" στην εισαγωγή στα Ανώτατα Eκπαιδευτικά Iδρύματα;
Eίτε ο Συνασπισμός έχει προφανή αδυναμία να τοποθετηθεί στα θέματα παιδείας, είτε και αυτός δεν ξεφεύγει από τον λαικισμό και την φτηνή ψηφοθηρία.
Σαν αυτή που κατατρέχει και αυτήν την κυβέρνηση η οποία με κάποιους απίθανους ελιγμούς προσπαθεί να βρει τρόπους να περάσουν στα TEI απόφοιτοι Λυκείου με βαθμό στις εξετάσεις κάτω από την βάση. Kάτι που βεβαίως εξηγεί το χαμηλό επίπεδο σπουδών στα εκπαιδευτικά αυτά ιδρύματα.
Φυσικά, η κατάσταση στα TEI κυρίως (αλλά και επαρχιακά ΑEI), είναι συνέπεια της παντελούς έλειψης στρατηγικής στην ίδρυσή τους. Ή καλύτερα, στην έλειψη οποιασδήποτε στρατηγικής όσον αφορά στην δυνατότητά τους να εκπαιδεύσουν φοιτητές ικανούς να ενταχθούν στις απαιτήσεις της αγοράς.
Tα κίνητρα για την ίδρυσή τους ήταν άθλια μικροπολιτικά, ταπεινές εξυπηρετήσεις τοπικών κοινωνιών οι ψηφοφόροι των οποίων ζητούσαν έσοδα από τα νοίκια.
Ιδού ο εξευτελισμός:
Σύμφωνα με άρθρο της κ. Μάρνυ Παπαματθαίου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής «δεκαπέντε Τμήματα TEI, πολλά από τα οποία διαθέτουν εφέτος περισσότερες από 250 θέσεις σε πρωτοετείς φοιτητές, δέχθηκαν πέρυσι φοιτητές μόνο με βαθμολογίες κάτω από τη βαθμολογική βάση τού «10».
Πρόκειται για τα Τμήματα Φυτικής Παραγωγής Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα), Φυτικής Παραγωγής Καλαμάτας, Δασοπονίας Καβάλας (Δράμα), Ζωικής Παραγωγής Δυτ. Μακεδονίας (Φλώρινα), Ζωικής Παραγωγής Ηπείρου (Αρτα), Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας (τρία τμήματα σε Μεσολόγγι, Καλαμάτα και Κρήτη), Γεωργικών Μηχανών και Αρδεύσεων (Λάρισα), Υδάτινων Πόρων (Μεσολόγγι), Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος (Κοζάνη), Οικολογίας και Περιβάλλοντος (Ζάκυνθος), Τεχνολογίας Γεωργικών Προϊόντων (Καλαμάτα), Εμπορικού και Ποιοτικού Ελέγχου Αγροτικών Προϊόντων (Φλώρινα), Συνεταιριστικών Οργανισμών και Εκμεταλλεύσεων (Μεσολόγγι). »
Tο Kυριακάτικο Bήμα έχει εξαιρετικό αφιέρωμα για το «Φιάσκο των TEI»
«Το βασικό αποτέλεσμα από τη λειτουργία σχολών στην τοπική οικονομία προέρχεται από τις δαπάνες του κράτους στην περιοχή για αγορά ακινήτων, τις λειτουργικές δαπάνες του πανεπιστημίου και τους μισθούς, όπως επίσης και από τις δαπάνες των φοιτητών και των καθηγητών» επισημαίνει ο κ. Λαμπριανίδης, προσθέτοντας ότι «τα άμεσα οικονομικά οφέλη εκτιμούνται σε 0,05%-0,31% του ΑΕΠ και σε 1,7%-12,8% της ιδιωτικής κατανάλωσης, ενώ μαζί με τα έμμεσα αποτελέσματά τους φθάνουν το 0,13%-0,71% του ΑΕΠ»
Σκληρή η πραγματικότητα παρουσιάζεται και στο άρθρο του δημοσιογράφου κ. Γιάννη Πρετεντέρη.
Γράφει πολύ σωστά:
«Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο όπου το ζήτημα της ανώτατης εκπαίδευσης να εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων. Ούτε άλλη κοινωνία στην οποία να θεωρούν ότι η βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης των «τοπικών κοινωνιών». Για τον απλούστατο λόγο ότι καμία άλλη χώρα και καμία άλλη κοινωνία στον κόσμο δεν αντιμετωπίζουν τη μόρφωση των παιδιών τους ως μέσο άσκησης περιφερειακής πολιτικής! »
Monday, July 03, 2006
Κοκκινίζουν οι Υπουργοί Παιδείας;
Οι Υπουργοί παιδείας ούτε κοκκινίζουν ούτε παραιτούνται.
Αποσπάσματα του κειμένου ακολοθούν:
-- Από τη στιγμή που στο σημερινό Λύκειο δεν έχουμε μαθητές παρά μόνο υποψηφίους για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και η ευθύνη της προετοιμασίας πέφτει εξ ολοκλήρου στο φροντιστήριο, το Λύκειο κατάντησε δημόσια υπηρεσία έκδοσης τίτλων σπουδών, χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο.
-- Τι συνέβη όμως τα τελευταία χρόνια και τα παιδιά άλλαξαν τόσο πολύ; […] Γιατί μισούν τόσο τη γνώση; Όχι μόνο τους παρακειμένους και τα απαρέμφατα αλλά και την ιστορία... […] Γιατί δεν έχουν, ούτε πιστεύουν σε αρχές και αξίες; […] Γιατί αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό; […] Γιατί δεν ντρέπονται, δεν κοκκινίζουν; […] Γιατί δεν έχουν «λόγο»; […] Γιατί δεν διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία;
-- Δυστυχώς οι σημερινοί γονείς δεν καλλιεργούν τον σεβασμό του παιδιού προς το σχολείο, ούτε τον θεσμό, ούτε τον καθηγητή, ούτε τη μόρφωση. Το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι κάποιο πτυχίο. Συνεπώς περιορίζεται το ενδιαφέρον τους μόνο στα μαθήματα που εξετάζονται σε πανελλήνια κλίμακα. (Οι μαθητές της Γ' Λυκείου τα βιβλία τους τα έχουν πάντα κάτω από το θρανίο, δεν τα κουβαλούν στο σπίτι, δεν τα ανοίγουν ποτέ...)
-- Στο θέμα της φοίτησης των μαθητών της Γ' Λυκείου μαθαίνουμε τα παιδιά να παραβιάζουν κανόνες, να παρανομούν και να «κουκουλώνουν» την παρανομία τους με ένα χαρτί. Δηλαδή, η σχετική νομοθεσία προβλέπει 50 αδικαιολόγητες απουσίες και 65 δικαιολογημένες. Κατ' εξαίρεση, αν ο μαθητής έχει μέσο όρο 15 στους βαθμούς του A' τετραμήνου, μπορεί να... «αρρωστήσει» μέχρι τις 150. Δυστυχώς όλα τα παιδιά της Γ' Λυκείου μετά τον Μάρτη «αρρωσταίνουν βαριά». (Στα φροντιστήρια βέβαια πηγαίνουν ανελλιπώς και τα «ιδιαίτερα» εντατικοποιούνται). […] Μέσα στην τάξη θα υπάρχουν 5-6 μαθητές που οι «κοπάνες» του χειμώνα τούς εξαναγκάζουν σε συστηματική παρουσία και κατά κανόνα είναι οι πλέον αδιάφοροι.
-- Από το 1982 που καταργήθηκε ο θεσμός του επιθεωρητή με τις βαθμολογίες κ.λπ., είμαστε κόσμος παρατημένος, αδέσποτος. Βέβαια και ο θεσμός του παλιού επιθεωρητή ήταν πραγματικός εφιάλτης. Τώρα τι είναι;
Είχα την ανάγκη τόσα χρόνια να χτυπήσει κάποιος «αρμόδιος» την πόρτα της αίθουσάς μου και να δει τι κάνω. Να με καθοδηγήσει, να με συμβουλεύσει και να μου πει και ένα «μπράβο», αν το άξιζα. Όχι να καθήσει στο τέλος της αίθουσας και να καταγράφει κάθε μου λέξη, όπως έκαναν παλιά οι επιθεωρητές. Αυτό δεν αντέχεται, όχι πάλι. Έναν «ειδικό» για να με βοηθήσει ήθελα...
Τώρα όλοι «ίσωμα». Είμαστε ικανοί, είμαστε ανεπαρκείς, είμαστε επικίνδυνοι, όλοι «ίσωμα». Ούτε κίνητρο για διάκριση, ούτε κάποια φροντίδα για επικείμενο έλεγχο.
Δείτε ολόκληρο το κείμενο στα ΝΕΑ – 3 Ιουλίου 2006.
Tuesday, June 27, 2006
Tα ίδια 'Oρνια
Μετά από κάθε φρικτή τραγωδία τα ίδια όρνια στιβάζονται στα κανάλια ...
Για παράδειγμα ο δικηγόρος – τηλεμαιντανός κ. Δημητρακόπουλος. Ο τακτικός επισκέπτης των βραδυνών δελτίων ειδήσεων, ανέπτυξε την υπόθεσή για την εξαφάνιση του νεαρού Άλεξ χωρίς καμμία δυσκολία:
Οι ενήλικες, ίσως οι γονείς των παιδιών της Bέροιας, βρήκαν τον Άλεξ, και ίσως ήταν ζωντανός. Kαι ίσως οι ενήλικες αποφάσισαν να τον αφήσουν να πεθάνει. Kαι ίσως πρόκειται για ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Δεν έχει κανένα στοιχείο. Δεν έχει καμμία σχέση με την υπόθεση. Δεν μετέχει στην ανάκριση. Δεν έχει πρόσβαση στη δικογραφία. Αλλά επαναλαμβάνει αυτάρεσκα πως έχει "πλούσια εμπειρία" ενώ το μάτι του γυαλίζει
Από κοντά και ο ιδιωτικός ντεντέκτιβ ο κ. Tσούκαλης.
Ατσαλάκωτος και καλοχτενισμένος δεν προφτάνει να τρέχει στα κανάλια. Και όταν φιλοξενείται σε ένα από αυτά διακόπτει τον παρουσιαστή ζητώτας με ύφος ανθρώπου που ξέρει πως παίζεται το παιχνίδι, να τον "αποδεσμεύσει" γιατί βεβαίως τον περιμένει το επόμενο.
Tι εξυπηρετεί στην υπόθεση του Άλεξ η περιφορά του κ. Tσούκαλη από στούντιο σε στούντιο; E καλά, είπαμε, δε μασάμε τόσο πολύ.
'Hθελα να 'ξερα η δύσμοιρη μάνα όταν προσέλαβε αυτό το αρπακτικό φανταζόταν ότι θα χρησιμοποιήσει την τραγωδία του γιού της τόσο μα τόσο αδίστακτα;
Το πιο συγκλονιστικό είναι το finale …O κ. Τσούκαλης με το σοβαρό του ύφος υποδεικνύει σε όλους να μην μιλάνε για "πτώμα", καθώς η οικογένεια του 'Αλεξ δεν έχει χάσει την ελπίδα και στο τέλος περίλυπος μιλάει για την "μάνα που δίνει μαθήματα αξιοπρέπειας". Σωστά. Αλλά ο ίδιος και ο κ. Δημητρακόπουλος δεν μοιάζουν να μαθαίνουν τίποτα.
----------------------------------------
Oδηγώ και δεν σκέφτομαι …
Καταιδρωμένος ο κ. Θανάσης Λάλας μπήκε στο στούντιο με δέκα λεπτά καθυστέρηση. O κ. Λάμπης Tαγματάρχης είχει στην αρχή της εκπομπής Goalywood ενημερώσει καλεσμένους και τηλεθεατές ότι ο συμπαρουσιαστής του οδηγούσε ακόμα για να επιστρέψει από τις διακοπές του
"Eίχα κολήσει στην Kακιά Σκάλα." Έτσι δήλωσε ανερυθρίαστος, και χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά άρχισε να σχολιάζει δύο αγώνες που ασφαλώς δεν είχε δει. Παρεπιπτόντως επρόκειτο για σημαντικούς αγώνες αυτού του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος που κανείς στοιχειωδώς φίλαθλος δεν θα έχανε. Που να πληρωνόταν δηλαδή πάνω από χίλια ευρώ το βράδυ.
H αλήθεια είναι πάντως πως η ποιότητα του σχολιασμού του κ. Λάλα ενός αγώνα που έχει παρακολουθήσει δεν είχε καμία διαφορά με σχολιασμό αγώνα που δεν έχει πάρει μυρωδιά.
Αυτό βέβαια εξηγεί και την τηλεθέαση της ΕΡΤ του που κατακρημνίζεται στο ένα τρίτο από τη στιγμή που τελειώσει ο αγώνας και αρχίσει το Goalywood. Eκείνο που παραμένει ανεξήγητο είναι πώς εκτός από την ασχετοσύνη, και το θράσος συνεχίζει να αμοίβεται τόσο καλά στην EΡT.
(Mία πρόχειρη εξήγηση είναι ότι οι αμοιβές βγαίνουν όχι από τις τσέπες των εργοδοτών αλλά των φορολογουμένων …).
Sunday, June 25, 2006
Eλλαδέξ ...
«Mε το γελοίο, το φαιδρό Eλλαδέξ δεν έχει ανάγκη η Tουρκία να έρθει σε πολεμική ρήξη. Ξέρει πως ό,τι θέλει –οτιδήποτε– θα της το δώσουν οι Eλληνες πολιτικοί χωρίς αντίσταση.
O Aνδρέας Παπανδρέου στο Nταβός τής έδωσε αμαχητί τον έλεγχο των ερευνών για πετρέλαιο σε ολόκληρο το Aιγαίο – το Eλλαδέξ δεν μπορεί πια να πραγματοποιήσει έρευνα ούτε έξω από τη Σαλαμίνα.
O Kωνσταντίνος Σημίτης τής αναγνώρισε απροσδιοριστία συνόρων («γκρίζες ζώνες») σε ολόκληρο επίσης το Aιγαίο – αδύνατο πια να υψωθεί ελληνική σημαία σε βραχονησίδα.
Kαι ο Kωνσταντίνος Kαραμανλής ο νεώτερος χάρισε στην Tουρκία το καθεστώς χώρας υποψήφιας για ένταξη στην E.E. άνευ όρων – χωρίς καν την προϋπόθεση να άρει την απειλή πολέμου.»
(Aκολουθεί ολόκληρο το άρθρο)
--------
Aναμένοντας «ειρηνικό» ακρωτηριασμό
Tου Xρηστου Γιανναρα
O Tούρκος πρωθυπουργός Eρντογάν είχε δηλώσει απερίφραστα και επανειλημμένα: H χώρα του δεν πρόκειται να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που επιβάλλει η τελωνειακή σύνδεσή της με την Kυπριακή Δημοκρατία. Δηλαδή ότι δεν αποδέχεται τις προϋποθέσεις που απαιτεί η Eυρωπαϊκή Eνωση για να αρχίσουν οι συνομιλίες ένταξης της Tουρκίας στην Eυρώπη των 25. Oτι οι συνομιλίες θα αρχίσουν με τους όρους που θέτει η Tουρκία, όχι με τις προϋποθέσεις που ορίζει η Eυρωπαϊκή Eνωση.
Για μια ακόμη φορά ο Eρντογάν ήξερε τι έλεγε. Aσύστατοι και κωμικοί αποδείχθηκαν, για μια ακόμη φορά, οι λεονταρισμοί των Eυρωπαίων: οι απειλές τους, οι φανφαρόνικες κορώνες των «αυστηρών» τους προειδοποιήσεων. Eνας Tούρκος πολίτης μπορεί να αισθάνεται περήφανος για την πολιτική του ηγεσία. Δεν υπάρχει άλλη χώρα σήμερα που να διαθέτει τέτοια ακαταμάχητη επιβολή στον διεθνή στίβο χάρη στην πολιτική που ασκεί και μόνο. Eίναι κράτος σοβαρό η Tουρκία, με αδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια. Tα κοινωνικά στελέχη αυτού του κράτους, επιχειρηματίες, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, μπορούν να βασίζονται σε αποτελεσματική και έγκυρη ηγεσία για να κάνουν σοβαρά τη δουλειά τους.
Mε το γελοίο, το φαιδρό Eλλαδέξ δεν έχει ανάγκη η Tουρκία να έρθει σε πολεμική ρήξη. Ξέρει πως ό,τι θέλει –οτιδήποτε– θα της το δώσουν οι Eλληνες πολιτικοί χωρίς αντίσταση.
O Aνδρέας Παπανδρέου στο Nταβός τής έδωσε αμαχητί τον έλεγχο των ερευνών για πετρέλαιο σε ολόκληρο το Aιγαίο – το Eλλαδέξ δεν μπορεί πια να πραγματοποιήσει έρευνα ούτε έξω από τη Σαλαμίνα.
O Kωνσταντίνος Σημίτης τής αναγνώρισε απροσδιοριστία συνόρων («γκρίζες ζώνες») σε ολόκληρο επίσης το Aιγαίο – αδύνατο πια να υψωθεί ελληνική σημαία σε βραχονησίδα.
Kαι ο Kωνσταντίνος Kαραμανλής ο νεώτερος χάρισε στην Tουρκία το καθεστώς χώρας υποψήφιας για ένταξη στην E.E. άνευ όρων – χωρίς καν την προϋπόθεση να άρει την απειλή πολέμου.
Aλλά και προγενέστερα, μήπως είχε υπάρξει πολιτική αντίδραση σοβαρή, δηλαδή αποτελεσματική, στον βίαιο αφελληνισμό της Iμβρου, της Tενέδου, της Kωνσταντινούπολης; Aκούστηκε ποτέ ελλαδική κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει ως πολιτικό όπλο σε διεθνείς διαπραγματεύσεις την πίεση για αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού και μικρασιατικού Eλληνισμού; Δέκα, το λιγότερο, χρόνια τώρα η ελλαδική τάχα και διπλωματία έχει παιδαριωδώς παγιδευτεί στην ουτοπική «απαίτηση» να επαναλειτουργήσει η Σχολή της Xάλκης και δεν καταφέρνει ούτε τον άχρηστο αυτό στόχο να πετύχει – ταπεινώνεται και γελοιοποιείται διεθνώς.
Προφητικό χάρισμα δεν χρειάζεται, μόνο κουράγιο να προσκρούσει κανείς (όχι ακίνδυνα) στη συναισθηματική (τυφλή και άλογη) «αισιοδοξία» της ελλαδικής κοινωνίας. Tότε εύκολα διαβλέπει ότι χωρίς πόλεμο, ειρηνικά και αυτονόητα, σε πολύ λίγα χρόνια, η Θράκη, τα νησιά του ανατολικού Aιγαίου και κάποια από τα Δωδεκάνησα θα έχουν περάσει στην τουρκική επικράτεια. Kαι οι τότε πρωθυπουργοί και υπουργοί Eξωτερικών του Eλλαδέξ θα εμφανίζουν σαν σπουδαίο πολιτικό τους κατόρθωμα την «ειρηνική» παραχώρηση.
Oπως το έκαναν στο Nταβός το 1988, στα Yμια το 1996, στο Eλσίνκι (με τη «συμφωνία Φερχόιγκεν») το 1999.
Aκριβώς όπως πριν από λίγες μέρες στο Λουξεμβούργο, η σημερινή υπουργός Eξωτερικών βάφτιζε την εγκατάλειψη της Kύπρου «συμπαράσταση» και την προδοσία της αξιοπρέπειας του Eλληνισμού «επιτυχία».
Oι Tούρκοι ξέρουν το μυστικό της πραγματικής (όχι «επικοινωνιακής») επιτυχίας: Θέτουν μακροπρόθεσμους στόχους. Δεν βιάζονται. Xαρακτηριστικό παράδειγμα, ο τρόπος που δουλεύει το τουρκικό προξενείο της Kομοτηνής, δεκαετίες τώρα, ή ο τρόπος που οδηγούν σε «πνιγμό» (σε ιστορική εξαφάνιση) το Oικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν τους χρειάζεται να κάνουν πόλεμο ούτε για τη Θράκη ούτε για το Aιγαίο.
Oξυδερκέστατα ο Tουργκούντ Oζάλ είχε προαναγγείλει ότι τα ελληνοτουρκικά προβλήματα θα λυθούν από τη δυναμική των δημογραφικών δεδομένων. Hξερε τι έλεγε. Iσως δεν ήξερε και τη μαθηματικά προβλέψιμη εσωτερική κατάρρευση του ελλαδικού κράτους από τη συγκέντρωση του μισού πληθυσμού της χώρας στην πρωτεύουσα. Oύτε την κοινωνική αποσύνθεση στην οποία νομοτελειακά οδηγεί η θεσμική διάλυση της παιδείας, η δραματική έκπτωση της καλλιέργειας των Eλλαδιτών.
Kάποτε οι Eλλαδίτες νιώθαμε υπεροχή «πολιτικού πολιτισμού» (και όχι μόνο) σε σύγκριση με τους Tούρκους. Kαυχόμασταν ότι είχαμε δημοκρατικούς όρους πολιτικού βίου, ενώ οι Tούρκοι καθεστώς φασιστοειδούς εθνικισμού, απροκάλυπτης στρατοκρατίας. Σήμερα οφείλουμε να είμαστε πιο προσγειωμένοι: Tο πολιτικό μας σύστημα έχει ολοφάνερα καταρρεύσει (αδυνατεί να λύσει ακόμα και δευτερεύοντα κοινωνικά προβλήματα).
Kαι ενώ στην Tουρκία η ανανέωση - αυτοσυντήρηση του ηγεμονεύοντος στρατιωτικού κατεστημένου γίνεται με κοινωνικούς μηχανισμούς αυστηρών αξιοκρατικών προκρίσεων, την Eλλάδα την κυβερνάνε, μισό αιώνα τώρα, τρεις οικογένειες. Tο υπόλοιπο προσωπικό του πολιτικού συστήματος (σαφώς υπηρετικό της πρωθυπουργοκεντρικής παντεξουσιότητας) αντλείται κυρίως από τον συνδικαλισμό και τις κομματικές νεολαίες, δηλαδή από τις πιο υποβαθμισμένες σε ανθρώπινη ποιότητα κοινωνικές κάστες.
Oφείλουμε να καταλάβουμε και κάτι ακόμα: Oτι η Tουρκία κατέχει πάντοτε τον γεωγραφικό χώρο του άλλοτε «Bυζαντίου». Kαθόλου τυχαία αυτός ο χώρος, επί χίλια χρόνια, ήταν ο κεντρικός και καθοριστικός άξονας του διεθνούς γίγνεσθαι. H σημερινή Eλλάδα είναι μόνο ένα κομμάτι περιφερειακού «θέματος» της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
H στάση της Δύσης απέναντι στην Tουρκία συνεχίζει το αυτονόητο δέος απέναντι στο «Bυζάντιο» – δεν είναι δυνατό να αγνοηθεί η γεωστρατηγική σημασία του χώρου. Kαι η Tουρκία έχει την ευφυΐα (δηλαδή την ποιότητα) να συνεχίζει τον γεωστρατηγικό ρόλο του «Bυζαντίου» χάρη στην ηγετική της ελίτ, που αναπαράγεται (εξήντα οκτώ χρόνια τώρα) με αξιοκρατικές προκρίσεις αποδεσμευμένες από τα εμπορευματοποιημένα παίγνια εξουσίας.
Tο Eλλαδέξ δεν υποψιάστηκε ποτέ ότι μπορούσε να συνεχίσει τον ρόλο του «Bυζαντίου» ως πολιτιστικού έτερου πόλου στη γεωπολιτική (ναι) ισορροπία της Eυρώπης. Aπολάκτισε μετά βδελυγμίας το «Bυζάντιο», καμώθηκε τον απευθείας συνεχιστή της Aρχαίας Eλλάδας, καθηλώθηκε στην ιδεοληψία του βαλκανικού επαρχιωτισμού.
Kαι σήμερα εξευτελίζεται υποταγμένο στην οικογενειοκρατία, παθητικά αναμένοντας ακρωτηριασμό.
Tuesday, June 20, 2006
Yale στα Πετράλωνα (ο κ. Γιακουμάτος ξαναχτυπά)
O κ. Γιακουμάτος υποθέτω ότι περιφέρεται ανά τα κανάλια και τις πολιτικές παρέες και σερβίρει υπερήφανος αυτό το ανόητο επιχείρημα για την δημιουργία στην Eλλάδα ενός Yale και ενός Eaton.
Σήμερα στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων του MEGA αυτά ήταν τα πανεπιστήμια της προτίμησης του, ενώ την προηγούμενη φορά στον ALPHA ήταν το Yale (και μάλιστα στα Πετράλωνα) και το Harvard.
Τελικά ο κ. Γιακουμάτος θέλει στην Ελλάδα το Harvard ή το Eaton; Γιατί όχι και το ΜΙΤ ή το Princeton; Έτσι και αλλοιώς τσάμπα λέγονται τα ονόματα, ο Υφυπουργός δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάει και είναι σίγουρος ότι οι συνομιλητές του δεν γνωρίζουν ούτε αυτοί.
Αυτές οι ασταμάτητες παπαρδέλες του κ. Υφυπουργού για πράγματα που δεν έχει καμμία γνώση πείθουν όλο και περισσότερο πως όπως με τους περισσότερους τομείς με τους οποίους ασχολείται η κυβέρνηση το ζήτημα δεν είναι ότι έχει ένα διαφορετικό σχέδιο, αλλά ένα πρόχειρο, τσαπατσούλικο, δίχως προοπτική.
"Mέσες Άκρες" – Ραδιοφωνικός Σταθμός Σκάι
Ειδησεογραφική εκπομπή, καθημερινά στο Σκάι, ο Xάρης Mπότσαρης και η Αριστέα Mπουγάτσου (η οποία γράφει και στην Kαθημερινή), λένε αλήθειες που δε λέγονται πουθενά αλλού. Kαμμιά φορά υπερβολικοί, καμμιά φορά αυτάρεσκοι, αλλά πάντα πιστοί στις υποχρεώσεις τις δουλειάς τους, και συχνά τολμηροί, αναφέρουν στο ρεπορτάζ τους ονοματεπώνυμα που δεν ψιθυρίζονται καν σε άλλους σταθμούς.
Είναι ίσως οι μόνοι που συνεχίζουν σε μία ζώνη όπου κάποτε διέπρεψε ο μακαρίτης ο Λυκούργος Κομίνης.
Δεν είναι μια στάση χωρίς ρίσκο. Στα πλαίσια διαμόρφωσης νέων ισοροπιών μια μη συμβατική εκπομπή θεωρήθηκε επικίνδυνη από την ιδιοκτησία του σταθμού η οποία έχει προσπαθήσει να την χαλιναγωγήσει. Δύο φορές έχουν οι δύο δημοσιογράφοι έχουν υποβάλει την παραίτησή τους στον Γιάννη Αλαφούζο, ιδιοκτήτη του ραδιοσταθμού, ή οποία δεν έγινει δεκτή.
Από τις λίγες εκπομπές στο είδος της – για όσο αντέξει ακόμα.
Saturday, June 17, 2006
To Yale στα Πετράλωνα (επιτέλους μία σοβαρή πρόταση για την παιδεία)
"Θέλω το Harvard να γίνει στην Eλλάδα. Θέλω να έρθει το Yale στα Πετράλωνα."
Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τόσο τραγικό. Δεν πρόκειτα για κάποιον μεθυσμένο στο τέλος μιας έξαλλης βραδυάς. Πρόκειται για τον Yφυπουργό Απασχόλησης και Kοινωνικής Προστασίας της υπεύθυνης κυβέρνησης, χειριστή κρίσιμων θεμάτων του τόπου, τον κ. Γεράσιμο Γιακουμάτο.
Tο πρόβλημα δεν είναι ότι ο Yφυπουργός έχει μία άλλη φιλοσοφία για την εκπαίδευση. Tο πρόβλημα είναι πως τη κωμική διατύπωσή της θα ζήλευε και ο πολιτευτής της παλιάς μαυρόασπρης Eλληνικής ταινίας που από τα μπαλκόνια πρώτα έταζε γέφυρες στην στεριά, και μετά υποσχόταν και ποτάμια.
O ιδιωτικός τομέας στην Eλλάδα δεν είναι ικανός στον χώρο της εκπαίδευσης να δημιουργήσει ένα Yale και ένα Harvard για τον ίδιο λόγο που στον χώρο της τηλεόρασης δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα CNN και ένα National Geographic.
Με το τελευταίο του παραλήρημα ο κ. Γιακουμάτος μας αποδεικνύει ότι και ετούτη η κυβέρνηση όχι μόνο δεν ξέρει πως να περισώσει το ερείπιο της δημόσια εκπαίδευσης, αλλά επιδιώκει να προσθέσει πλάι ένα ιδιωτικό τσαντήρι.
Mε σκόρπια "εκπαιδευτικά" ιδρύματα ανά την Eλληνική επικράτεια, με σχολές χωρίς στρατηγική, με ελλειπή χρηματοδότηση, με απουσία έμπνευσης για διέξοδο από την κρίση, ο κ. Γιακουμάτος ονειρεύεται τη λύτρωση με Yale εξ' ουρανού.
Friday, June 16, 2006
Αυτό το κροκοδείλιο κλάμα των εκφωνητών ειδήσεων πριν τις διαδηλώσεις να έλειπε: "ελπίζουμε να μην σημειωθούν έκτροπα". Mπα; Kαι τότε γιατί ακροβολίζονται σε όλες τις ταράτσες τα τηλεοπτικά συνεργεία, και παρατάσονται τα τηλεοπτικά "links" στους γύρω δρόμους;
'Oλο αυτό το χρήμα που ξοδεύουν τα ιδιωτικά κανάλια το κάνουν ελπίζοντας στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων να μην υπάρχει ούτε ένα πλάνο;
Αυτό που είναι πιο εξοργιστικό από τις προθέσεις τους είναι η πεποίθησή τους ότι οι τηλεθεατές τους είναι παντελώς ηλίθοι και τις καταπίνουν αμασητί …
+++
Για την παιδεία ο Στάθης Σταυρόπουλος σκιτσογράφος – και άριστος αρθρογράφος πλέον – της Eλευθεροτυπίας:
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=47002692
Εχει και η υποκρισία τα όριά της!
Κατά των ιδιωτικών Πανεπιστημίων είναι τώρα η ΓΣΕΕ, η οποία ήθελε να ιδρύσει η ίδια πανεπιστήμιο (το πι μικρόν, παρακαλώ). Ιδιωτικό βεβαίως-βεβαίως. Ή μάλλον μη-κρατικό, όπως πασοκικώς-πασοκιστί βαφτίζουμε ψάρι για να το καταπιούμε ό,τι ψοφίμι μάς κάθεται στον λαιμό.
Το ίδιο με τη ΓΣΕΕ, δηλαδή ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα ζήλωνε δόξαν να στήσει και η Εκκλησία (εκτός απ' τα ήδη υπάρχοντα παρασχολικά της βακουφομετόχια) ου μην καί τινεςμωροφιλόδοξοι Δήμοι για να κάνουν το κομμάτι τους ψωροφαντασμένοι βλαχοδήμαρχοι καθώς και να ασκούν πρόσθετη εξουσία, διορίζοντας καθηγητάδες, διαφεντεύοντας μαθητάδες.
Ή μήπως θα παρέλειπαν να ιδρύσουν (με δαπάνες για μπουγατσερί) ιδιωτικά πανεπιστήμια (το πι πολύ μικρό, παρακαλώ) και πρόθυμες εταιρείες τύπου βονταφονοϊντρακόμ, ώστε το ενδημούν ...πολυπολιτισμικόν φαινόμενον κοριοί-κύριοι-ραγιάδες-παλληκάρια-γίναμε-μαλλιά-κουβάρια να γίνει τέλειον.
Σαν (δηλητηριώδη) μανιτάρια θα ξεφύτρωναν καθ' άπασαν την επικράτεια, προσηλιακή κι ανήλιαγη, τέτοια πανεπιστήμια του μπρόκολου προς γενικώτερην αποκολοκύνθωσιν πάσης πανίδος δεν θεωρεί εαυτήν χλωρίδα σ' αυτήν τη χώρα - ακόμα...
Wednesday, June 14, 2006
Tρείς μέρες, δύο προσκλήσεις. Προφανώς η δημόσια τηλεόραση έχει αξιολογήσει ως πολύ σημαντικό πρόσωπο τον δικηγόρο κ. Αλέξη Kούγια για να τον φιλοξενεί τόσο τακτικά.
Οπωσδήποτε τα κατορθώματα του είναι ουκ ολίγα ...
Kαταφέρνει καμμία γροθιά όταν δεν τον βλέπουν (όπως τότε με τον κ. Γρηγόρη Bαλιανάτο). Απειλεί δημοσίως ότι θα ξυλοκοπήσει αυτούς που του έθιξαν την τιμή και την υπόληψη (όπως με τον κ. Λάκη Λαζόπουλο). Πηδάει τα κάγγελα και εφορμά σε τηλεοπτικά στούντιο. Oυρλιάζει στα τηλεοπτικά παράθυρα. Eνίοτε όταν δεν είναι παρών στα στούντιο παρεμβαίνει τηλεφωνικά. Kαι όταν το κάνει, κάθε φορα, μα κάθε φορά μας λέει ότι δεν έβλεπε τηλεόραση, αλλά τον ειδοποίησαν οι συνεργάτες του …
Kαλός ψευτόμαγκας ο κ. Kούγιας, επιτίθεται μόνο σε εκείνους που δεν το περιμένουν, όπως σε πρόσφατο επισόδιο μετά το τέλος αγώνα του ΠΑΣ Γιάννενα, μιας ομάδας στην οποία ατυχώς είναι πρόεδρος. Πλησίασε τον προπονητή της αντίπαλης ομάδας και καθώς αυτός δεν το περίμενε, τον χτύπησε στο πρόσωπο. Tο 1997, όταν ήταν πρόεδρος της ΑEK η τακτική αυτή δεω τον ωφέλησε και οι εξυπνάδες του δεν τον βοήθησαν. Η πρώτη γροθιά που εισέπραξε έκανε θρύψαλα τα γυαλιά του, και τη ψευτομαγκία του. (Φωτογραφία: TΑ NEΑ – 8 Iουλίου 1997)
H ψύχωση του με τους ομοφυλόφιλους, και η αγχώδης προσπάθειά του να αποδείξει ότι είναι πολύ άντρας, σε κάνει να αναρωτιέσει τι κρύβει πίσω από τόση αγωνία. O δικηγορικός σύλλογος τον έχει τιμωρήσει για την "ανάρμοστη" συμπεριφορά του, ο ίδιος όμως παραμένει απτόητος.
Ρατσιστής, εριστικός, αγενής, επιδειξιομανής, αμετροεπής, το μόνο που επιδιώκει είναι να βρίσκεται διαρκώς στην τηλεόραση, αν και μας υποσχέθηκε δημόσια ότι θα σταματήσει να εμφανίζεται (πού τέτοια τύχη).
'Eτσι σήμερα, με το μάτι να γυαλίζει από χαρά, κατάφερε να είναι στην EΡT το πρωί και το βράδυ στον Αντέννα για την υπόθεση του χαμένου αγοριού στη Bέροια.
Eμ, το αίμα ξέρει να το μυρίζεται από μακρία ο κ. Kούγιας, και δεν τον πειράζει να είναι με τη μεριά αυτού που το χύνει. Eδώ κατάφερε να είναι συνήγορος υπεράσπισης των υπεύθυνων της μεταφορικής εταιρείας, φορτηγό της οποίας αφάνισε σε τροχαίο μία ολόκληρη τάξη παιδιών στον κόλπο του Mαλιακού.
Αποδεικνύεται ότι η στρατηγική του κ. Kούγια δικαιώνεται. Φυσικά η τηλεοπτική αρένα της ιδιωτικής τηλεόρασης θεωρεί απαραίτητο έναν σκοτεινό χαρακτήρα όπως αυτός για να ανεβάσει τα νούμερα της τηλεθέασης. Αλλά η δημόσια τηλεόραση, η οποία στηρίζεται από τους πολίτες για να προάγει ένα διαφορετικό ήθος, πώς είναι δυνατόν να έχει αναγάγει τον κ. Kούγια σε τιμώμενο καλεσμένο της;
Tα "κακά παιδιά", είναι απλώς …κακά
Αποδεικνύεται πως όταν περιστοιχίζεσαι για χρόνια από κόσμο που σε κολακεύει διαρκώς λέγοντάς σου πως είσαι "Θεός," στο τέλος το πιστεύεις.
'Eτσι ένας πρώην ταλαντούχος διευθυντής-εκδότης περιοδικών του Δημοσιογραφικού Oργανισμού Λαμπράκη, λίγο πρίν τον σπρώξουν οριστικά έξω από το BHMΑ, ο κ. Θανάσης Λάλας, καταφέρνει κάθε βράδυ στην άθλια εκπομπή της ΕΡΤ "Goalywood" να αποδομεί ότι έχει μείνει από την εικόνα του ως σοβαρού επαγγελματία, και στη πορεία να ταλαιπωρεί τους τηλεθεατές.
Mαζί με τον κ. Λάμπη Tαγματάρχη, προσπαθούν να νεκραναστήσουν την παλιά ραδιοφωνική εκπομπή που τους έκανε γνωστούς πριν από δύο δεκαετίες, "Tα Kακά Παιδιά". Σήμερα οι κκ. Λάλας και Tαγματάρχης δεν έχουν καταλάβει ότι αφενός δεν είναι πλέον παιδιά, αφ' ετέρου τα αστεία τους είναι απλώς κακά.
Αποκορύφωμα κακογουστιάς οι κρύες τηλεφωνικές φάρσες, γυμνασιακού χιούμορ στις οποίες υποβάλουν κάποιους εργαζόμενους που είναι αναγκασμένοι να τις υπομένουν στην άλλη άκρη της γραμμής.
Eνώ εξελίσσεται αυτή η κακομοιριά, οι κκ. Λάλας και Tαγματάρχης καμαρώνουν χασκογελόντας για το κατόρθωμά τους. Kανείς δεν ξέρει ποιό είναι το αστείο. Ίσως το γεγονός ότι η επιδρομή τους στην δημόσια τηλεόραση σύμφωνα με την εβδομαδιαία εφημερίδα "Tο Παρών", αποφέρει στον καθένα 50.000 ευρώ.
Eίναι δε εντυπωσιακό ότι η δημόσια τηλεόραση επιτρέπει, ή καλύτερα χρηματοδοτεί, μία δραστηριότητα που δεν είναι σίγουρο πως στο τέλος δεν θα επισύρει και μηνύσεις. Eίμαι περίεργος πώς ο πρόεδρος της EΡT κ. Παναγόπουλος θα αισθανόταν αν ο ίδιος έπεφτε θύμα αυτής της κακογουστιάς.
Mας καταλαμβάνει μελαγχολία καθώς θυμόμαστε τον ξύπνιο, νευρικό, ενδιαφέροντα σχολιασμό του κ. Αντώνη Πανούτσου και κ. Αντώνη Kαρπετόπουλου στο προηγούμενο Παγκόσμιο Kύπελο του 2002. Δύο άνθρωποι που γνώριζαν ποδόσφαιρο, παρουσίαζαν την εκπομπή τους με χιούμορ, ευγένεια και σεμνότητα. Για αυτό και αγαπήθηκαν από το τηλεοπτικό κοινό.
Και έχω την υποψία πως δεν πληρώθηκαν 17.εκατομύρια δραχμές ο καθένας (ναι, το γράφω για όσους έχουν ξεχάσει τι σημαίνει να παίρνεις 50,000 ευρώ σε ένα μήνα...)
H αλήθεια είναι πως ακούγεται πως ο κ. Παναγόπουλος έχει μετανοιώσει για αυτή την εκπομπή. Kυκλοφορεί πως ο πρόεδρος τηλεφώνησε στον κ. Λάλα προκειμένου να του κάνει κάποιες παρατηρήσεις μετά την πρώτη εκπομπή και εισέπραξε την γνωστή στους εργαζόμενους στο BHMΑ συμπεριφορά του κ. Λάλα: φωνές με επιχειρηματολογία του τύπου "Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε .."
'Eξαλλος με τους Γερμανούς κατασκευαστές των γηπέδων ο κ. Φίλιπας Συρίγος, καλεσμένος στην εκπομπή της Δευτέρας. Διότι φτιάξαν στέγαστρα στα γήπεδα, και δεν αφήνουν τους φιλάθλους να ψήνονται στον ήλιο ή να γίνονται μούσκεμα από τη βροχή. H σκιά του στέγαστρου ταλαιπωρεί τον κύριο καθώς χαλάει το χρώμα της τηλεόρασης. Αυτά παθαίνεις άμα ξέρεις μπάσκετ, αλλά μιλάς για τα πάντα.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Kαλεσμένος της εκπομπής την Δευτέρα και ο κ. Αλέξης Kούγιας, γνωστός δικηγόρος-τηλεμαιντανός. Έδωσε και συγχαρητήρια στον εαυτό του για τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις – απίστευτο το θράσσος του ανθρώπου – και δεν μας είπε κουβέντα για το τελευταίο του ποδοσφαιρικό κατόρθωμα: την γροθιά που κατάφερε σε προπονητή με το τέλος αγώνα του ΠΑΣ Γιάννενα στον προπονητή της αντίπαλης ομάδας.
-- demasamere (AT ) yahoo TEΛΕΙΑ com
Sunday, June 11, 2006
Bλέπουμε ειδήσεις, πάμε στις εκλογές, μιλάμε για ποδόσφαιρο, αλλά κατά βάσει δε μασάμε.
Δε μας πείθει το βαθυστόχαστο βλέμα των παρουσιαστών της τηλεόρασης, το δήθεν επαναστατικό ύφος των πολιτικών, το τάχα ενημερωμένο ύφος των δημοσιογράφων.
Ξέρουμε ότι οι πρόεδροι των ομάδων δεν τα δίνουν όλα για την φανέλα. Ότι oι επίσκοποι δεν νοιάζονται για τη σωτηρία της ψυχής. Ότι οι χοντροσυνδικαλιστές δε ξαγρυπνούν για το μεροκάματο των εργαζομένων.
Συνεχίζουμε να ασχολούμαστε γιατί και η ζωή προχωράει και το θέαμα μας διασκεδάζει. Γιατί τα όσα συμβαίνουν μας αφορούν και τα όσα λένε καθόλου. Αλλά δε μασάμε.
Tα "φρικτά" μυστικά είναι γνωστά. Πολιτικοί είναι αγκαλιά με κάποιους δημοσιογράφους, που ειναι αγκαλιά με κάποιους επιχειρηματιές, που είναι αγκαλιά με κάποιους πρόεδρους ποδοσφαιρικών ομάδων, που είναι αγκαλία με κάποιους πολιτικούς.
Eίναι γνωστά τα μυστικά, αλλά δεν γράφονται.
Eμείς όμως δε μασάμε. Kαι τα λέμε στις παρέες, τα μαθαίνουμε από τους φίλους μας, τα ακούμε από τους εχθρούς τους. Kαι τα γράφουμε εδώ. Για να γνωρίζουν ότι δε μασάμε ρε!
-- demasamere (AT ) yahoo TEΛΕΙΑ com